waarin vitalski geheel lineair zyn voorbye dag overschouwt; dewelke evenwel, hier alles eerlyk genoteerd, in geen enkel opzicht wereldschokkend was...
rond vyf voor elf in de voormiddag wakker geworden. mollie was in het knutsel-atelier in "het werkhuys" en rocco in de crêche, dus ik was met luv alleen, zeer tof.
tezamen zodoende televisie gekeken, van twaalf uur smiddags tot twee uur smiddags. dat heeft wel iets voos, iets té passiefs: om zo meteen na je ontbyt al naar de televisie te liggen zien; maar: dit is voor ons de enige wyze, de kinderen zo vroeg wakker wordende dat luv savonds ook ongeveer tezamen met hen weêr in slaap valt.
het werd, op netflix, "a study in scarlet", dwz de eerste aflevering van de bbc-sherlock-holmes-reeks met benedict cumberbatch. in het najaar staat er my opeens, in een cultureel centrum, een lezing over sherlock holmes te wachten.
de serie is erg goed, maar niet steengoed; de suspens-effecten zyn een beetje kinderachtig (bvb de zogenaamde "spannende muziek", telkens tydens de achtervolgingen...) juist de ironische verdraaiingen van het oorspronkelyke holmes-canon zyn wel briljant goed uitgedacht.
om drie uur smiddags, slapjes lezende in de wel zéér mooi uitgegeven dagboeken van lewis carroll, optenief in slaap gevallen, in de zetel, en een uur daarna de kinderen gaan halen; ikke de zoon, luv de dochter.
ik moet er altyd van profiteren als ik alleen met rocco thuis ben; tezamen lezen en tezamen spelen; omdat dit alles niet meer kan van zodra de moll arriveert, die me compleet opeist, onverbiddelyk.
ysjes gaan halen in de winkel om de hoek, voetballen in de tuin. "lotto" spelen.
gisteren mollie overigens leren schommelen. je zou denken dat een mens dit geheel intuïtief opbrengt: naar achteren gaan hangen om naar voren te schommelen, naar voren gaan hangen om naar achteren terug te schommelen; maar mollie deed het obstinaat verkeerd, dat zouden jy en ik zelfs niet kunnen.
rocco en mollie vechten aldoor als twee welpen, maar rond zes uur werd tweedes genoemde, traditioneel ook, geleidelyk aan te agressief onhandelbaar; dan heb ik haar twintig seconden lang moeten opsluiten in het waskot. na die twintig seconden kwam ze dan volledig geswitcht terug buiten, ging aan tafel zitten en maakte twee fenomenaal mooie tekeningen.
rocco is er al meê begonnen de viool te vernietigen, die ik vorige week via e-bay had besteld voor m'n toneelstuk met gert jochems. er is iets (maar wat precies?) in die viool terechtgekomen; iets dat je er natuurlyk nooit meer terug uitkrygt, maar dat wel erg hard rammelt... maar oké hy is een écht muziekliefhebber...
om halfnegen savonds naast mollie liggende, in haar slaapkamer, maar ikke dan op de harde grond, in slaap gevallen, eerder dan zy.
daarna by rocco gaan liggen en wéér ingeslapen. luv was intussen beneden, een mens uit aarschot aan het opwachten die keukenstoelen ging komen leveren rond halfnegen.
die stoelen zyn wel goed, het is wennen aan de groene kleur, maar alles moet niet altyd strak wit zyn. myn generatie heeft dat gedaan: van de woonkamer een uitvergroot ziekenhuis gemaakt, wit, smetteloos, kaal - het ergst is overal waar je komt dat in de muur vastgevezen kolossale televisie-scherm...
om tien uur savonds het spelletje "tankslag" (uit de kringloopwinkel) met luv willen spelen, doch de regels blyken toch te ingewikkeld voor zomaar meteen. dan maar voor twintig minuten "twin peaks" weêr aangezet. een goeie serie om daartydens te babbelen en/of pannenkoeken uit de kast te gaan halen, een echt "plot" is er toch niet, je kykt ernaar zoals naar een doek, met vooral bloedmooie muziek erby. de serie kan probleemloos worden afgezet van zodra het bedtyd is voor luv. een echt spannende, verslavende serie zouden we nu geen zin in hebben.
rond elf uur savonds naar de machine-kamer. opruimen terwyl "terzake" speelt. tax-shift my ass. het geld moet komen van de ryken "maar dat kan alleen op europees niveau" (maak daar maar van: op mondiaal niveau. of maak daar maar van: in het jaar 2790 in wonderland.)
grote opluchting wel: één van myn eigenste, belangrykste schuldenaren heeft vandaag gestort, blykbaar. voor de rest van deze zomervacantie geen problemen meer!!...
wel eventjes beziggeweest met de boekhouding daaromtrent...
daarna een goed uur op lewis carroll gestudeerd. ja, nu werkelyk "studeren" is dit; je kan wel heel veel boeken lezen, maar wat onthou je daarvan? op sommige namen en data moet je toch echt "blokken" - ikke toch. (soms weet ik echt niet waarom ik lees... het ogenblik waarop ik een boek wegleg, weet ik al totaal niet meer wat er eigenlyk in stond...)
alice liddell (het model van alice in wonderland) heeft ooit een kortstondige romance gehad met prince leopold, de jongste zoon van queen victoria.
vervolgens, jahwe redde my: studeren op de conference "blauwbaard". pas eind september moet ik dat verhaal plotseling weêr live brengen, na een pauze van tien jaar, ergens in gent, doch in september heb ik nog zoveel andere dingen aan m'n kop, dat ik my er nu al mondjesmaat op voorbereid.
het leeuwenaandeel myner vrienden heeft een deadline nodig om te kunnen arbeiden, maar by myzelf is dit precies andersom. gisteren nog zei ik tegen gert jochems:"ik ben bang dat we voor de première van dit suk, tyd tekort gaan komen," waarop gert zei:"hu?? ik ben," sprak hy, "ik ben in het geheel myner leven nog nooit zo vroeg aan een toneelstuk begonnen..."
in feite ben geen honderd procent in orde, merk ik nu. griepachtig warm en dan weêr koud, suf in het hoofd. nochtans zie ik er goed uit, beter dan ooit, althans beter dan ooit dit jaar.
morgen weêr een integrale kinder-dag... ik zie die mensjes fenomenaal graag maar ze zyn een beproeving ook... hoe lui en gemakkelyk en contemplatief was myn bestaan zonder kinderen - hoe heb ik my, op zo erg late leeftyd, nog zo erg kunnen "laten vangen"...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten