iedere dag een gedicht

CASINO-TIME


met charles jarvis
in het holst van de nacht
naar het casino van oostende.

hy is de enige vriend
die je na middernacht onverwacht
kan opbellen:
"oké als ik u
daarvoor kom ophalen?"

in de jaren negentig
leefden we allemaal zo,
alleen hy leeft nu nog àltyd zo.

onderweg naar ginder hem gebruikt
als klankbord
voor m'n nieve one man show.

meer noordelyk:
afgryselyke misbanken op de weg,
echt grellig...

een kwartier op het strand gelopen.
charles jarvis moest daar
zyn insuline-spuit.

in het casino veel lol gehad.
eerst de gehele tyd verliezen,
maar dan ineens jackpot.
vyf schyfjes van twee euro op één nummer -
en: raak;
meer dan 200 euro winst.

charles jarvis die
tegen zo'n styf gekleêde croupier
opeens dingen zegt
als
"schaam jy je soms ook zo erg dat je je kop wel in de 
grond zou willen steken?"

terug naar huis
hem afgezet aan z'n huis,

dan:
opteniéf naar hem moeten ryden;
want: hy had myn jasje nog

(met z'n éigen jasje had hy
in het casino niet binnen gemogen...)

hy komt weêr naar beneden,

- maar:
hy laat z'n voordeur
in het slot vallen.

daarnet, toen ik voortreed,
zat hy
met zyn gitaar op zyn schoot
op de stenen drempel
in de kou van vyf uur smorgens
te wachten tot de buren zouden wakkerworden.

ik
tel myn winst -
het zyn gladde briefjes.

ik vrees
dat ik die begrafenis van vanmiddag
niet ga halen...