dinsdag 9 mei 2017

12/14 simenon autobiografisch

net zoals by alle zogenaamde "objectieve schryvers", die zogeheten niet over zichzelf schryven, schuilt er ook by simenon griezelig veel autobiografie in iedere zin die hy sabelde. goed voor my, daar het de historische mens simenon is die ikzelve graâg verzamel...
    "de maniak van montmartre" gaat over een totaal ziekelyke moeder-zoon-relatie, in de trant van (over series gesproken) bates motel. en gekend is de getroebleerde ouder-kind relatie van simenon zelf. hy hunkerde zyn leven lang vergeefs om de erkenning van zyn moeder, die alleen maar goed dacht over diens jongere broêr, christian simenon. eens miljonair geworden, stuurde georges zyn moeder iedere maand een envelop met daarin erg veel geld; na haar dood moest hy ontdekken, dat ze deze enveloppen alle zonder uitzondering ongeopend in de kast had liggen. veel liefde en bescherming genoot hy dan weêr wél van zyn pa - maar die stierf dan weêr veel te vroeg, toen onze schryver negentien was. maigret zelf, de verstandige, geduldige, begripvolle held, is gemodelleerd naar een geïdealiseerd beeld van deze vader (désiré simenon.)(het doet hier totaal niet terzake, maar dit hier ontroerde my onlangs, by lezing ervan: als de jonge, vermetele georges, als branie schoppende tiener, nog maar eens een nachtje niet naar huis was gekomen, maar dan toch wel de volgende namiddag naar binnen stommelde: dan mocht hy merken dat zyn moeder toch niét gealameerd was: namelyk omdat zyn vader zyn beddendekens overhoop had geschud, daarmeê doend alsof georges vannacht toch wél thuis was geweest...)
    de ziekelyke ouder-kind-relatie in "de maniak van montmartre" bestond by simenon ook in de richting naar zyn eigen dochter, marie-jo, die obsessief verliefd was op hem, die zich aldus met hem getrouwd waande, en die zich om die reden op den duur zelfs van kant maakte, na nog één telephoontje naar haar pa (in 1978, toen simenon 75 jaar was.)
    de impact van autobiografische resonantie blyft niet uit, ook niet in de film: nog sterker dan rowan atkinson speelt de actrice fiona shaw, in de rol van de psychopatische moord-moeder. haar performance, alsook haar omgeving, geloof je helemààl - daar kryg je echt schrik van (en dit, onderwyl die fiona shaw tot voor kort enkel gekend was als dreuzel (sic) in de harry potter-serie...) 

Geen opmerkingen: