maandag 15 mei 2017

kritiek op de kritiek





onder leiding van "cultuur-coördinator" filip van ongevalle, die iedere dag opnief aan ons bewyst, totààl niks van cultuur te kunnen begrypen, is er in de "kwaliteitskrant" de standaard ook vandaag weêr een flagrante miskleun gepubliceerd geraakt. een "recensie" betreffende de nieuwste blondie-cd. dat artikel bestaat uit twintig zinnen, en letterlyk iédere zin herbergt een wonderlyk samenspel van leugenachtigheid en bullshit.

opener:"alles aan popmuziek is fake. blondie in 1978: totale fake."

milli vanilli was fake, blondie in 1982 was misschien fake - maar blondie in 1978?? dat is de elpee "plastic letters"; wat is dààr nu fake aan? die plaat is nauwelyks geproduced. wat is er fake aan een doorleefde ballad als "touched by your presence, dear?"  of aan het spontaan opgenomen "denis", of aan het integere "bermuda triangle blues"?? leg ons dat eens uit? alles by mekaâr is dat ook een elpee die véél minder met pop te maken heeft dan met rock&roll, in het straatje van, pakweg, the doors. als blondie in 1978 fake was, dan waren de beatles in 1968 fake. 

vervolgens schryft die zogenaamde muziekcriticus:"debbie harry was toen erg sexy," niet zonder daaraan toe te voegen:"(Ik was een puber van twaalf.)" hy zou er beter aan hebben toegevoegd:"(eigenlijk zou het my moeten worden verboden om voor kranten te schryven.)" De looks van debbie harry in 1978 doorstaan toch ook het kritische netvlies van een volwassene? je hoeft toch geen puber te zyn om de debbie harry van 1978 te ervaren als een totaal uitzonderlyke beauty? wat zouden legioenen en legioenen photografen van het kaliber van mick rock er anders hun tyd aan hebben verbeuzeld?

meteen daarna alwéér zo'n flater:"blondie slaagde erin om met abba-eske kitsch weg te geraken, door in hun videoclips ongeïnteresseerd voor zich uit te staren." -alweêr nul op tien, toch? devo en kraftwerk keken misschien strak voor zich uit, maar debbie harry heeft zich, in haar pionierswerk voor de videoclip, zowat alle mogelyke gekke bekken en expressies gepermitteerd, zoveel bewondering als ze had voor richard hell en johnny thunders. 1978, zeg je - dan heb je het over de videoclip van "detroit 442"; dat is toch niet strak staren, dat is toch headbangen met de tong op de enkels? waarom schryf je dit dan?

"ze stonden stijf van de smack" - in 1983, ja. in 1978, neen. dus opnief helemaal fout.

vervolgens klaagt de journalist dat hy in de jaren 90 een optreden zag van blondie, maar dan zonder hun drummer clem burke. excuseer, monsieur: dat was dan geen optreden van blondie, dat was debbie harry solo. blondie heeft nooit één optreden gegeven zonder clem burke. dat schyn je zelf ook wel aan te geven, maar meteen daarop moeten wy lezen:"nu is er een nieuwe blondie-cd, en gelukkig is clem burke daar weêr!" dat zal wel zyn, clem burke is nooit weggeweest by blondie. op de cd van blondie van twee jaar geleden, was clem burke er ook by. en op die van drie jaar dààrvoor ook. dus je moet niet zeggen "gelukkig is clem burke daar weêr!" er is nooit één blondie-nummer opgenomen zonder clem burke, waarom schryf je zoiets dan? hoe kan dat? waarom doet een mens zoiets?

we lezen ook dat clem burke "altyd moet roffelen", maar op de elpee "auto-american" of op de elpee "the hunter" kom je niet één roffel tegen.

ten slotte eindigt deze recensie zoals die aanving (zeer creatief, dat zeker):"alles aan popmuziek is fake." alsof het nog behoorlyk natuurlyke, in de jaren zeventig gegronde, en dus nog relatief goedkoop geproduceerde, en bovenal byna té spontaan zakelyk geleide blondie in het tydperk van lady gaga's moet worden aangehaald als hét prototype van fake.

deze bullshit is niet de schuld van de journalist, maar van de coördinator. een normaal denkend coördinator zou een tekst zoals deze vanzelfsprekend hebben teruggefloten - die journalist had eventjes zyn dagje niet, da's menselyk. maar sinds de komst van filip van ongevalle, is de cultuurbylage van de standaard als een schip zonder roerganger. sinds hy er is, wordt er in de standaard werkelyk aan de lopende band van dit soort totàle waanzin gepubliceerd.

geen wonder dat hun verkoopcyfers dalen. 


6 opmerkingen:

Jdp zei

En hij was wellicht ook niet aanwezig op het meer dan fijne optreden nu enkele jaren geleden in het Openluchttheater ter Rivierenhof, alwaar Blondie het fel aanwezige publiek met een grote smile op de moe van het meezingen lippen de nacht instuurde. De hele nacht klonk er toen een waar tromgeroffel in mijn hoofd.

Uwes zei

Blondie in 1978

Ken een rechterspits die er harder van ging lopen.
Geen verdediger is staat ´m af te stoppen, vuur in
elk schot, bewegingen normaliter uitgevoerd door rappe
gazelles. Maar als ie de aarde raakte dan was ´t prijs

Gelijk gedachten aan z'on vrouw, op jonge leeftijd brengt
een zotheid u niet in het nauw. Toucheren zelfs niet nodig,
opwinding, "Denis, Denis, I got a crash on you", ja, ikke too

"I'm so in love with you. Oh when we walk it always feels
so nice. And when we talk it seems like paradise. Denis, Denis,
I'm so in love with you wow oh" ... En rrroef, daar schittert ie weer,
als bronstige opperbok over kortharige velden. Eigenlijk zat hij haar
achterna. In het lieve dorp van toen leefden geen hogepriesteressen

Zoals zij. Later ontdekte hij dat de stad zulks in zich heeft.
Blondie in 1978. Een herinnering om onbeschroomd in te kleuren.
En god ver domme, wat levert de vrouwelijkheid 'n goeie muziek op.
Vraag het Robert, als één vent de woorden verhit weet te bezingen.
De voormalige rechterspits is goed in andere dingen. Haar ziet hij daar

Uwes

https://youtu.be/29PSPafL54o

https://youtu.be/2sMBiRzML-g

Uwes zei

Blondie in 1978

Ken een rechterspits die er harder van ging lopen.
Geen verdediger in staat ´m af te stoppen, vuur in
elk schot, bewegingen normaliter uitgevoerd door rappe
gazelles. Maar als ie de aarde raakte dan was ´t prijs

O, gedachten aan z'on vrouw, op jonge leeftijd brengt
een zotheid u niet in het nauw. Toucheren zelfs niet nodig,
opwinding, "Denis, Denis, I got a crash on you", ja, ikke too

"I'm so in love with you. Oh when we walk it always feels
so nice. And when we talk it seems like paradise. Denis, Denis,
I'm so in love with you wow oh" ... En rrroef, daar schittert ie weer,
de bronstige opperbok over kortharige velden. Eigenlijk zat hij haar
achterna. In het lieve dorp van toen leefden geen hogepriesteressen

Zoals zij. Later ontdekte hij dat de stad zulks in zich heeft.
Blondie in 1978. Een herinnering om onbeschroomd in te kleuren.
En god ver domme, wat levert de vrouwelijkheid 'n goeie muziek op.
Vraag het Robert, als één vent de woorden verhit weet te bezingen.
De voormalige rechterspits goed in andere dingen. Haar ziet hij daar

Uwes

https://youtu.be/29PSPafL54o

https://youtu.be/2sMBiRzML-g

In uitademing ondertekent hij in eerste aanleg met de jaargang van destijds ...

Sam zei

Nu, dat hebben cultuurjournalisten altijd wel gehad, vind ik. Telkens ik een concert zag waarbij de zaal compleet uit hun dak ging, schreef de journalist dat het een mak optreden was, een afwachtend publiek en de superster van dienst hét niet meer had.

Erger is dat vandaag niet enkel cultuurmannen zo zijn, maar dat ook de actualiteitsmannen in precies een heel andere wereld leven dan degene die ik rondom mij zie.
Ja, geen wonder dat de verkoopscijfers achteruit gaan.

Gelukkig (helaas?) is hun impact ook niet meer zo geweldig groot. Want wie, buiten jij, luistert er nog naar Blondie? (Knipoog-smileyface)

Vitalski zei

indeed, jdp, blondie in het rivierenhof, dat was een van de mooiste concerten die ik ooit mocht meêmaken

Jdp zei

Niemand heeft ooit zo mooi 'call me' tegen mij gezegd