vrijdag 12 mei 2017

state of being, 12 mei 2017

wakker geworden als een wrak. wegens gisteren te hard doorgewerkt. neen, niet té hard - maar toch wel goéd hard...
    geleidelyk aan my toch enigszins in vorm gehesen gekregen. schryven aan dat toneelstuk over de kolonie van wortel. buiten in de zonnige tuin, aan de hoge houten tafel die ik in bruikleen heb van den tim. totdat het begon te regen-droppelen, jammer genoeg.
    rond dezelfde tyd kwamen de kinderen thuis. luv zelf ging op pad, dus zat ik er alleen meê. dwz van halfvyf snamiddags tot tien uur savonds melk maken, uno spelen, pleisters plakken, boekentas zoeken voor koksmuts die rocco op school had gemaakt en zo voorts en zo verder.
    mollie had veel schrik om te gaan slapen, gisteren had ze een vreselyke nachtmerrie gehad, en nu was ze bang dat die ging terugkeren. ze droomde dat ze allerlei vreemde, kleine, zwarte dingen in de konynentuin op de grond zag liggen; dan begreep ze dat het dode wolven waren; die evenwel tot leven kwamen, en meteen daarop de konynen verslonden. daarop dan weêr, zag één van die grotere wolven dat mollie naar hem aan het kyken was, zodat die wolf zeer kwaad werd en op haar afsprong, waarna zy het op een langdurig lopen moest zetten.
    begrypelyk genoeg vroeg mollie me nu waarom mensen eigenlyk moéten slapen.
    "omdat: als je helemaal nooit slaapt, dan ben je na een paar dagen dood."
    "maar," aldus mollie, "als je een héél enge droom hebt - dan kan je daar toch ook van doodgaan, van het verschieten?"
    doet denken aan een bepaald essay van borges, waarin deze zich afvraagt hoe het mogelyk is dat een mens door sommige van zyn eigen, zelfgemaakte nachtmerries effectief met een gigantische schok aan het schrikken kan worden gebracht; je verzint het helemaal zelf - en toch word je compléét koud verrast. da's uiterst schizofreen.
    nu subiet, net als gisteren, optenief twéé columns zien te schryven, ditmaal met name voor het schryvers-magazine "azerty-factor"...
    luv is terug thuis, en alles is rustig.
    ik toef in de machine-kamer.
    het is halftwee snachts.

Geen opmerkingen: