zondag 10 februari 2019

ONS FEUILLETON

wat voorafging:

in het sportpaleis een bekende vlaming vermoord hebbende, heeft jonathan druyts zich zonet willen verdrinken in het lobroekdok. maar: hy wordt gered - door de politicus servais verherstraeten...





DE MOORD OP SERVAIS VERHERSTRAETEN

feuilleton in 40 afleveringen
door don vitalski









AFLEVERING 31

de in wezel geboren, christelyk georiënteerde politicus servais verherstraeten, zoals die was geheten, had vandaag, 14 maart 2010, een tamelyk zware, maar toch vooral erg aangename dag achter de rug. eerst was hy urenlang aan het vergaderen geweest, en wel met de eerste minister, yves leterme in eigen persoon - diens regering heette inmiddels "leterme II", en vreemd genoeg: om één of andere, onzegbare reden, zo vond servais verherstraeten, ging er van die term, van die "II", die het was, iets heroïsch uit, iets van een volstrekt nieve uitdaging. vervolgens, in de late namiddag, was er in het brusselse senaatsgebouw de voorstelling geweest van zyn eigenste analyse van de voorbye verkiezingen - de titel voor die studie, had servais zelf gekozen:"verliezen doen we samen. opnieuw winnen ook." eêr op de dag had 'ie aan yves leterme al simpelweg gezegd, in de grond zeer opgetogen te zyn over de beëindiging van hun kartel met de nva. van dat kartel, sprak 'ie, was hyzélf, dwz servais zelf, wel de fractieleider geweest - maar toch had hy die constructie als iets schadelyks ervaren; van meet af aan, doch iedere dag des te erger.
    na die persvoorstelling, die het was, hadden twee jongemannen van een aanverwante politieke fractie hem uitgenodigd om nog wat verder te feesten - "zou je ons niet willen vergezellen naar het sportpaleis - voor de nieuwste live editie van humo's pop poll?" net als bart de wever, stond ook servais verherstraeten in dit weekblad genoteerd onder de noemer "lul van het jaar"- evenwel een pak lager dan zyn collega, namelyk op nummer 9. "een reden temeer om met ons meê te komen," aldus die twee fractie-assistenten. "namelyk om aan die mensen ginder te laten zien," zo lachten ze, "dat je wel degelyk gevoel voor humor hebt." met die opzet was servais het niet eens - hy wilde wel met ze meê - "maar dan niet uit politieke berekening, maar gewoon voor het plezier," was zyn lachende conclusie geweest.
    zyn chauffeur wilde hem tot ginder brengen - "laat maar... dit is," zei servais, "dit is 'n privé-zaak, ik zal myn plan wel trekken." hy zou wel, was het idee, hy zou wel meêryden met die twee hier, dwz met die twee assistenten.
    in de buurt van het befaamde sportpaleis, ten slotte, waar ze na een goed uur waren gearriveerd, hadden ze nergens enige parkeergelegenheid gevonden, zelfs niet ergens diep in deurne. die assistenten betreurden dit ten zeerste - sowieso, zeiden ze, was het al veel te laat, goed mogelyk was zelfs het gehele feest al voorby. "stappen jullie dan maar uit," zei servais. "ik zal zelf de wagen verderop gaan parkeren."
    en zo was het dus gekomen, o lezers, dat servais verherstraeten in de buurt van het lobroekdok verzeild geraakte. hy wachtte nog een goeie twintig minuten, tot de ergste slagregen zou zyn bedaard - er intussen wél een beetje spyt om gewaarwordende, niet toch maar gewoon naar huis en haard te zyn getogen, zo druk als het de voorbye dagen weêr was geweest. met een weêmoedige zucht stapten-'ie uit, nam een paraplu uit de koffer - en trotseerde het onweêr.
    hy passeerde de noorderdokken. hy dacht nog:"hoe is dit in 's hemelsnaam mogelyk, zo verwaarloosd als die er byliggen - wie is hier de bouwmeester? hoe kàn zoiets, anno 2010?" voorzichtig begaf 'ie zich een weg door de natte distels, er goed op lettende niet te zullen uitschuiven. en toen ontwaarden-'ie, in de betrekkelyke verte, een schimmige figuur die naar hem toe kwam. deze figuur stapte eerst làngs het water, maar daarna opeens nààr het water - en daarna, ter bsluit, op een rustige manier, helemaal in het water. ja: daar was een mens in het water gestapt - en kopje onder gegaan bovendien - om nooit meer terug boven te willen komen.
    ogenblikkelyk zette servais verherstraeten het op een rennen - fel hopend, alsnog het verschil te kunnen maken. dwz: hy rende dwars door de modder het grimme dok tegemoet, gelovend dat hy onze held, jonathan druyts, alsnog van diens gewisse verdrinkingsdood zou vermogen te redden.

WORDT VERVOLGD

Geen opmerkingen: