let vooral op de verdwenen boventanden...
dinsdag 30 oktober 2018
woensdagbunnie
let vooral op de verdwenen boventanden...
prent vd week
dat zyn wezentjes, als je die op je schouder hebt, geniet je hun specifieke krachten.
er is de wens die kan vliegen, de wens die stenen kan eten, de wens die sneller kan rennen dan een vliegtuig - maar: er is ook een wens by, die tot honderd kan tellen!!
state of being, 30 october 2018
a rainy day in oostduinkerke... op zich wel juist erg poëtisch... vanwege dit menselyke raam, ons uitzicht vergunnend op de wilde zeebaren, van waaruit we tot twee keer toe zelfs een zeemeermin hebben gadegeslaên (ik stel hier 'een "menselyk" raam', als een tegendeel van de gestroomlynde ramen in massa-appartementen; dit huis waar we toeven, is sjofel, maar erg persoonlyk; enigszins "dokter snuggles".)
om de children wat beweging te gunnen, trokken we naar "aquafun", hier tweehonderd meters vandaan. je weet op voorhand waaraan je begint; de "airconditioned nightmare", van en voor en door het zogenaamde "klootjesvolk", wat my doorgaans veel beter afgaat dan je zou denken - doch: dit overtrof enigszins de verbeelding; veel minder groot dan verwacht, en hier en daar schimmels aan de wand, en algauw 100,00 euro kwyt - maar het allerenige dat ik écht erg vond: het regende daar binnen!!...
en toch: we waren er een perfect anderhalf uur tussenuit. dus alles by mekaâr toch 10 op 10.
daarna, rond 16u, was ik erg bly met myn dochter: anders dan de binnenzittende pantoffeltygers luv en rocco james conan, is mollie er, meer nog dan ikzelf zelfs, voor te vinden om zo'n stormweêr te trotseren, voor een best wel uitgebreide duinwandeling, recht voorwaarts, tegen de regenvlagen en windhozen in... een droom voor de bloedsomloop...
dus alles by mekaâr weêr goed close geweest met m'n huishouden, jammer dat het er weêr opzit; dwz morgen (woensdag) om 12u smiddags weêr naar antwerpengrad dioxinestadt...
nu slaapt iedereen anders en zit ik in het door gele lampen belichte livinkje, het journaal op de achtergrond, cola zero by de hand, de zeegolven links van my...
recensie
over:"blood meridian", cormac mc-carthy
dat taaltje is yzersterk, dat tempo van gebeurtenissen is zalig, dat uitzinnige geweld is indrukwekkend. myn engels (americaans) is wellicht ook niet helemaal goed genoeg, cfr zinnen zoals de volgende, zyn schering en inslag - kan jy dit zomaar vertalen? "this somnolent pueblo was forthwith dragooned into a weltering shambles." maar het jammere is dit hier: naarmate het boek vordert, wordt de parabel-achtige ondergrond van de vertelling alsmaar meer helder; de personages worden alsmaar minder persoon, want alsmaar meer symbool - en, zoals te vrezen viel: naar het einde toe, levert dit dan toch een lichte soort van humorloos bombasme op. niet onvergeeflyk, maar toch niet meer zo goed om nog tezamen met criticus harold bloom te kunnen zeggen dat dit de meest formidabele literatuur van de 20e eeuw zou zyn.
die harold bloom is by naêr inzien ook zelf een humorloze bombast, zyn academische tegenhanger paul cantor, die wél een lans breekt voor pulp, en tégen het dwangmatige gecanoniseer, staat voor my hoger aangeschreven.
maandag 29 oktober 2018
state of being, 29 october 2018
myn slaapkamer geeft uit op de strand-zyde van deze wel wat bouwvallige stulp; zodat ik, aan het voeteneind, het vensterraam wyd kan openzetten, teneinde op die manier dan, o bloggers, de gehele nacht lang de golven te mogen horen bruisen, alsook, wanneer ik één oog eventjes opendruk, een uitzicht gewaar te worden op de feestelyk knipperende lampionlichten van boten, die plichtsgetrouw voorby-varen. aldus een weldadige slaap opdoend, na dewelken-het een ferm, krachtig ontwaken is...
veel rondgehangen in de duinen, de wild spelende kinderen achterna-strompelend. steeds een goeie gelegenheid om onderwyl, in myn geheugen, myn gedichten nog eens af te stoffen, vandaag de gedichten "de boeienkoningin", "de vrouw met drie borsten" en "het gewicht van de gewichtheffer"...
op de dyk op restaurant, mosselen gegeten... luv ziet er heel goed uit...
de meeuwen hier in de straat zyn erg groot, en vliegen niet op als je achter ze aan rent.
ik ben heel ryk, zoals jullie wel kunnen raden; maar: àl myn schuldenaren treuzelen weêr like hell, met als gevolg dat ik nu, in de praktyk, toch moet zitten uittellen of wy ons wel een crême-glaçe kunnen permitteren. een schoftenstreek is het, dat artiesten traditioneel soms maandenlang moeten zitten wachten op hun verloning - maar: het zy zo. elke job zyn nadeel.
in het appartement savonds, speelden we verstoppertje, doch geraakte mollie op zo'n manier tussen een kast en een wand gekneld, met haar beide knieën onder een byna gloeiende chauvage, dat ze er totààl niet meer tussenuit geraakte...
x
maandagbunnies
vooraan liz cortals
achteraan isabelle hessel
midden ingrid vanderveken & diane broeckhovn
agenda dees week
maandag t.e.m. woensdag: vacantie in oost-duinkerke
woensdagavond: regisseren in middelbeers
donderdag 1 nov van 14u tot 16u: live coaching voor cratief schryven op de boekenbeurs
vrydag 2 nov, avond: regisseren in "de veredeling", vosselaar
zaterdag 3 nov: musical-gig in cc geel
zondag 4 nov, 11u: act de presence op boekvoorstelling jp van bendeghem
agenda deze maand
3 nov: musical, cc geel
6 nov: lezing holmes, waver
7 nov:"de ideale schoonzoon", arenbergschouwburg
9 nov: cultuurcafé, oud badhuis
10 nov:"victor glorieux", antwerpen, weet het adres niet juist
11 nov: creatief schryven, boekenbeurs
15 nov: lezing frankenstein, gc costa, antwerpen
16 nov: première "pech en geluk", keskenoate, middelbeers, NL
17 nov: musical cc aarschot
19 nov: aanvang repetitie-reeks cirucs bulderdrang
23 nov: musical cc lommel
24 nov: musical, cc merksen
24 nov snachts: act de presence "barok", deStudio
27 nov: de ideale schoonzoon, by "kem dimarchitekten"
30 nov: dernière pech en geluk, middelbeers
waar was je vandaag en gisteren
we zyn nu écht gerodeerd, we spelen aan een fenomenaal goed tempo.
ieder artiest zou zyn hele leven door twee à drie keer per maand moeten staan meêdoen aan een musical.
die daar achteraan is "koen", welke briljante gitarist volstrekt eenmalig de vervanger was voor nicolas rombouts...
state of being, 29 october 2018
zoals je hierboven reeds kon zien: dat was even doorduwen, het voorbye weekend. de voorbye nacht, van vrydag op zaterdag, was vooral zo slapeloos doordat ik een kortstondige koortsaanval op bezoek kreeg, inclusief overgeef-sessie op het toilet van de werkkamer... ik ben niet "ziek", maar kamp al een week of twee met een kapotte keel, veroorzaakt door die uiterst langdurige maar microphoon-loze prince-lezing in ede toen; de mooiste zegen was de voorbye dag evenwel deze volgende: in middelbeers, na de boekenbeurs, bleek ik een halfuur vroeger daar te zyn aangekomen dan verwacht - zodat ik, in het totaal, een totaal zalige slaap van dertig minuten in de auto vermocht te beleven; die slaap was goed voor de voorbye drie dagen - én tevens goed voor de komende drie dagen!
onderweg in de auto hoorden-ik mollie op een ogenblik tegen rocco zeggen:"het enige dat ik echt wil, is beroemd worden - dus het enige dat telt, is dat ik de héle tyd moet opvallen."
hier aan zee eveneens een ronduit adembenemend aanstranden... het sjofele huis staat pal in de duinen, dus met géén autoweg tussen onze voordeur en de zee in... op zoek als ik altoos ben naar de utopische herbeleving mynrt magische kinder- en jeugdjaren in het mythische camping cosmos, westende, kan de graal niet nog dichter benaderd...
dreamer
myn broêr jeroen sympathiseerde met al quaida. zodat die criminelen by hem thuis, met een gigantische vrachtwagen, explosieve materialen kwamen aanleveren - niet zonder, by het achteruit-ryden, de gevel in tweeën te scheuren van het huis van diens linker-buren, dwz het huis van zyn vader en moeder. een stel metselaars kwam die gevel gauw herstellen, maar veel te oppervlakkig. "ik denk," zei myn vader nog tamelyk rustig, "dat wy tweeën dan maar naar het zuid verhuizen." ik dacht:"hoe jammer!" en werd wakker.
zaterdag 27 oktober 2018
agenda
een door myzelf samengestelde en becommentarieerde bloemlezing van teksten van "beginnende auteurs"...
in de namiddag: regisseren in middelbeers
savonds: voor een driedaagse vacantie naar oostduinkerke
state of being, 28 october 2018
vrijdag 26 oktober 2018
waar was je te vrydag
in december is het daar "winter-vonk";
ben gaat daar dan deejayen,
en zelf ga kik daar dan een kindertheaterstuk brengen...
column streekkrant editie antwerpen
WILRYKSE GEITENKOPPEN
Laat my de geëerde lezers van Deze Week maar flink op tyd vertellen, dat ik tezamen met de beroemde Ben Mouling van Radio Modern een drie dagen voortdurend Kerstfeestje aan het voorbereiden ben op Den Bist, in Wilryk, en dat ik daarom vaak in Wilryk rondhang tegenwoordig; met als gevolg dat ik nu éindelyk aan de weet ben gekomen waarom die lieve Wilrykenaren naar de bynaam "Geitenkoppen" luisteren - wat nog iets anders is dan de "Schapenkoppen" van Lier, of de "Paddenkoppen" van geheel Vlaanderen, althans zoals wylen Luc Devos ons toch bestempelde, kort voordat hy het leven liet.
De geschiedenis wil dat Wilryk wel altyd een zeer vrolyke, maar tegelyk ook tamelyk arme gemeente is geweest. Ryke heren bewoonden een "Hof van Plaisantie", waar de kippenbouten met saus erby door de lucht vlogen, en gegoede boeren beschikten over koeien. De verpauperde arbeiders van Wilryk daarentegen, hadden amper een huisje om in te wonen; om toch een béétje vlees en melk te mogen proeven, hadden ze veelal een geitje in hun kleine tuin. Eind 19e eeuw ontstond er een gigantische verkiezingsvete tussen de katholieken en de liberalen; de katholieken wonnen, maar de liberalen trokken de deur achter zich dicht met de onvergetelyke uitroep:"Stikt er maar in, geitenkoppen dat gylie zyt!" Die geitenkoppen zyn sindsdien een geuzennaam, door de Wilrykenaar met trots in het vaandel gedragen. Volgens een hardnekkige legende is de kwelduivel Lange Wapper geboren uit een gigantische rodekool in een groentetuintje te Wilryk; de jaarlykse praalwagenstoet ter ere van deze plaaggeest, heet dan ook, sinds jaar en dag, de Geitenstoet.
column streekkrant editie kempen
ARENDONK DOET GOED
Soms lykt ons hart van steen. Een jaar of vyf geleên, rond de Kersttyd, werd er in de bossen op Linkeroever een Poolse zwerver aangetroffen, die al minstens een jaar lang in een zelfgemaakte put aan het overleven was op roadkills en straatafval, door weêr en wind; gemotiveerd door de christelyke tyd van het jaar, stroomden er toen zoveel medemensen naar hem toe, met wat eten en drinken, dat de politie deze toeristenstroom proactief een halt moest toeroepen. Maar vandaag zien we in Mol, aan de grens met Nederland, precies dezelfde ellende, maar dan liefst maal dertig; al een onafzienbare tyd bleek hier een dertigtal zogenaamde illegale vluchtelingen, verdoken langs de snelweg, te overleven in zelfgemaakte tentjes, met vrouwen en jonge kinderen erby. Het nieuws geraakt echter maar amper in de media. De tenten zyn ontruimd en de ongelukkigaards zyn naar elders gebracht - maar naar waar precies, daar vind je zelf na uren surfen geen antwoord op. Het schynt ons niets te verdommen.
Gelukkig, lezers: toch niet getreurd. Je kan in de Kempen zeker ook terecht voor bevlogen solidariteit, en waar beter dan in de gemeente Arendonk, dat in de middeleeuwen internationaal gekend was om zyn professionele valken-trainers, maar dat vandaag wordt geroemd om één van de strafste benefietacties van Vlaanderen. Zonet hebben de Arendonkenaars nog maar eens, op de "Dag van de Solidariteit", gewoon door hard te werken, mooi 15.000 euro weten in te zamelen; en dat bedrag gaat exclusief naar projecten voor mensen met een beperking; Vibo De Brem in Oud-Turnhout, Vibo De Ring in Turnhout en De Rustduif in Arendonk. Er is nog hoop!
waar was je ten donderdag
had er veel schrik van, om die berg weêr te gaan beklimmen, maar met een ploeg als deze is het werkelyk flippen; nog nooit in myn leven zo snel zo'n parate tekstkennis meêgemaakt, ik kan gewoon van meet af aan echt regisseren, in plaats van eerst wekenlang als repetitor je broek verslyten.
die acteurs zyn genoeg flexibel en nu ik myn eigen teksten na al die tyd terughoor, met frisse oren, moet ik ook wat dat betreft concluderen: okay, chapeau man...
state of being, 26 october 2018
in vraag en antwoord, deze keer niét uit gemakzucht, maar omdat ik nu zelf even nieuwsgierig ben naar de antwoorden, die zuiver qua onderwerpen immers een bredere vlakte plegen te beslaan dan de gewone notitie...
1. wat heb je gegeten vandaag?
spaghetti. vanmiddag maar ook vannacht. gek genoeg alleen met tomatensaus en kaas, wel. doch ik wist my reeds heftug verheugd om toch iéts in de koelkast te mogen aantreffen.
2. hoe is de gezondheid?
lichtjes knokken tegen de symptomen van een keel-ontsteking, van dewelken-ik op zich wel geen last ondervind, maar die my ertoe nopen, te staken met theatrale repetities; dwz myn stem is te zwak om onderweg in de auto naar middelbeers of naar vosselaar, eigen teksten te zitten debiteren. dwz ik moét op dat vlak wel vacantie nemen.
3. ça va op het werk dan?
vanalles door mekaâr maar vandaag was ik vooral erg opgetogen over de rasse schreden waarmeê de voorbereidingen aan het frankenstein-hoorcollege opschieten.
4. het gemoed?
een mens kan niet nog méér gelukkig zyn dan wanneer 'ie zyn onverbiddelyke waaier van angsten weet om te buigen tot een gewaarwording van zuivere kwetsbaarheid: mits erin slagende, zelf door die kwetsbaarheid te worden ontroerd. dwz nog steeds ben ik een voorvechter voor de emancipatie van "het puberale".
5. lectuur?
iéts meer aan het lezen dan anders, heb hier een stuk of tien splinternieve boeken in de kast liggen die me alle tien doen kwylen...
dreamer
pitouche had een muis gevangen. in principe had ik die muis nog op de valreep kunnen laten ontsnappen - maar: met een trefzeker leedvermaak, dat myzelf shockeerde, liet ik het kleine beestje, hetwelk helemaal zwart zag van het bloed, ten onder gaan in de klauwen en in de muil van het verscheurende poezenbeest..
afterLink
jammer dat prachtige boek blykbaar vol zit met verwyzingen naar "paradise lost" en "moby dick" en zo. het is toch juist toffer als een verhaal naar helemaal niks anders verwyst dan naar zichzelf? die professoren spoilen alle fun...
donderdag 25 oktober 2018
onderschat / overschat
overschat: het belang van vergaderingen
naar waarde geschat: voetmassage
alternatieve feiten
1. het is wetenschappelyk bewezen dat hoe langduriger je op facebook zit, hoe slechter je je voelt; toenemende ontevreênheid over de eigen levenssituatie, afnemende fysieke én mentale gezondheid, en toename van lichaamsgewicht.
2. by een onthoofde platworm kan de kop terug aangroeien - én zelfs heeft die dan ook zyn herinneringen terug.
3. het is quasi onmogelyk om iemand van mening te doen veranderen zuiver op basis van feiten. de harde feiten zyn ondergeschikt aan het voornemen om ergens in te geloven.
4. mensen die opgroeien in warme landen zyn in het algemeen vriendelyker dan mensen die opgroeien in koude landen.
woensdag 24 oktober 2018
woensdagbunnies
en de zus van francis peelman, een acteur by de veredeling die ik regisseer
Abonneren op:
Posts (Atom)
