over:"blood meridian", cormac mc-carthy
dat taaltje is yzersterk, dat tempo van gebeurtenissen is zalig, dat uitzinnige geweld is indrukwekkend. myn engels (americaans) is wellicht ook niet helemaal goed genoeg, cfr zinnen zoals de volgende, zyn schering en inslag - kan jy dit zomaar vertalen? "this somnolent pueblo was forthwith dragooned into a weltering shambles." maar het jammere is dit hier: naarmate het boek vordert, wordt de parabel-achtige ondergrond van de vertelling alsmaar meer helder; de personages worden alsmaar minder persoon, want alsmaar meer symbool - en, zoals te vrezen viel: naar het einde toe, levert dit dan toch een lichte soort van humorloos bombasme op. niet onvergeeflyk, maar toch niet meer zo goed om nog tezamen met criticus harold bloom te kunnen zeggen dat dit de meest formidabele literatuur van de 20e eeuw zou zyn.
die harold bloom is by naêr inzien ook zelf een humorloze bombast, zyn academische tegenhanger paul cantor, die wél een lans breekt voor pulp, en tégen het dwangmatige gecanoniseer, staat voor my hoger aangeschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten