aan het wachten op een gehele reeks centen, waar blyven die nu?, - maar: okay, ze zullen komen... en niet dat ik er dan meê op ski-vacantie zal kunnen; de eindejaarsrekeningen zich hier liggende op te stapelen - paradoxaal genoeg word ik er byna bly van.
door die paar ingrepen die ik gisteren nog deed in de geschreven partituren, plus doordat de tent op voorhand was uitverkocht, begreep ik reeds onderweg naar heist-op-den-berg, dat ik met volstrekte zekerheid een zege tegemoet reed; dus ik had echt zin om te spelen; "go kill 'em!!"
fyn om steven goegebuer, die het organiseerde, terug te zien, wellicht een van de meest sympathieke vlamingen ooit...
inmiddels werd het toch weêral halftwee snachts, hier thuis... op de achtergrond speelt een documentaire over quincy jones - we zitten nét aan de entreê van michael jackson...
pitouche knabbelt geducht aan myn tenen...
(wat die dierentuin betreft; een week geleên reeds, bleek onze witte rystvogel, baba, dood in haar kooitje op de bodem te liggen; dit heb ik de kinderen evenwel nog àltyd niet durven meêdelen; en het rare is, wanneer ze in de werkkamer komen, schynen ze ook niet eens te mérken dat die vogelkooi daar intussen is weggehaald...)(toch blyft dit een zwaard van damokles...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten