waarin don vitalski de dag overloopt; voormiddag school, namiddag en avond thuis in huis.
gezwind uit de veren gekropen rond acht uur smorgens... zeer rustig de wagen in gestapt, koffie in de hand. dan plotseling, in de mooie motregen: een death-shock; de enige uitrit aan de schynpoort, o bloggers, blykt volstrekt afgeblokt!!... hoe geraakt een sinjoor dan van het noord tot in schoten ?? inderdaad: diametraal terugdraaien, om langs de kerkstraat naar de turnhoutsebaan te sjezen, en daarna de snelweg op, tot helemaal aan het rondpunt van wommelgem, om er by schilde weêr af te poken; aldus bereik je schoten dan toch, met name vanaf de tegengestelde kant. intussen de nummer van het atheneum reeds opzoekende, om te melden:"sorry - ik ga te véél te laat arriveren..." (hier en daar nauurlyk ook file - hoewel: dat érger had gekund...)
evenwel; dit hier, o lezers, het merkwaardige, om niet te zeggen het surreëel aandoende resultaat: tot myn vervreemde verwondering bleek ik toch wél nog op tyd te zyn gearriveerd?? zélfs nog op tyd voor, in de lerarenkamer, een espresso...
dit alles, omdat ik, zonder het te beseffen, een halfuur te vroeg was vertrokken thuis.
de lerarenkamer is een zalige plek, énigszins te vergelyken met dat welbepaald "thuishaven-achtige" van een bibliotheek...
op de speelkoer kwamen twee leerlingen van de derde naar my toe. "meneer, vorig jaar waart gy heel cool en chill. maar dees jaar zyt gy precies de strengste leraar geworden van heel het school."
da's overdreven uitgedrukt, maar toch: inderdààd heb ik wel zo'n soort kanteling gepresteerd. het is een snelle leerschool. niet in àlle klassen, maar toch zeker wel in de meerderheid der klassen is het zo, dat als je héél eventjes één oog dichtdrukt, dat je dan gelyk een gehele tank over je heen krygt.
ook vanmiddag weêr vier leerlingen naar de studiezaal doorgestuurd, met name wegens hun obstinaat te laat in de klas naar binnen komen, alsof dat normaal is. dat stoort. maar: gelukkig kan ik het nu helemaal zonder één milimeter boosheid - ik neem in deze,- niet schrikken -, een voorbeeld aan peter de rover, haha. je moet toegeven dat die wel, behalve dat 'ie een eersteklas eikel is, meêdogenloos stoïcyns kan spreken...
wikipedia bevestigt dat die mens ooit een schoolmeester was... aan een t.s.o. in mortsel... daar heeft die dat geleerd, natuurlyk...
voorts...
ik was vroeg weêr thuis (ook svrydags geef ik, net als smaandags, maar twee uurtjes les...) tezamen met luv, die ook thuis was, onze relatie nog eens op een altaar gezet.
in de namiddag by wyze van ontspanning alle mogelyke brochures doorblaêrd en na-gegoogled betreffende de aanstaand seizoen te verschynen stripverhalen. hoewel ik my in principe wel dol weet op strips, moet ik toch, alles by mekaâr, gewaarworden dat er maar zéér weinig stuff verschynt waar ik echt van watertand. wat zeker aan myn eigen, giga-beperkte smaak ligt! in de boekhandel is dat hetzelfde; ik durf myzelf een bibliofiel te noemen, maar als ik te lang in de fnac of in de standaard boekhandel rondwandel, dan bevangt my zelfs, en zelfs al snel, een soort depressie - ik adoreer boeken, maar alleen maar een uiterst beperkte soort van boeken. daarom ben ik ook helemaal niet "belezen". ik lees elke dag, maar ik zal sterven zonder ooit iets te hebben gelezen van murakami, van houellebecq of van knausgaard. ik voel niet de aandrang!
savonds ging luv op stap, en had ik de kinderen onder myn hoede. vyf uurs later, rond halfelf savonds, liggen die éindelyk in slaap - en weet ik my volstrekt uitgewrongen. wat schiet er van my over? de combinatie huisvader en leerkracht - dat zuigt een mens compléét ledig, compléét - ik kàn niet meer!
en toch:"er is voor alles een tyd." goethe zei dit al (goethe, dwz °1749-+1832):"er kan veel in één dag - àls je die dag vult tot aan het randje."
op het moment speelt op de televisie "de afspraak op vrydag"; maar: ik kryg een beetje de zenuwen van die deborsu... ik ben totaal geen separatist maar in de media kryg ik het op myn zenuwen van walen...
alweêr heeft het zuivere noteren van deze gedweê state-of-being zelf, die het is, myn geest terug helemaal leêg geschept. en kan ik weêr aan de slag met eender wat anders, dat zich aandient...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten