dinsdag 14 januari 2020

state of being, 14 januari 2020


de hatelykste momenten van pitouche, onze vanuit de bossen van odessa geëvacueerde huiskater; je prepareert smorgens, voor het ontbyt, nauwgezet naar het recept van luv, je granen-met-yskoude-witte-yoghurt (met die yoghurt moet je zuinig zyn; er wel altyd veel bussen van in huis zynde, blyven ze d'r toch keihard vandoor vliegen...); je gaat één halve minuut je computer inladen, je sokken aantrekken, de rolluiken opendoen - en: je komt terug in de keuken, en: die afgryselyke snert-pitouche zit met haar gore, harige kop en haar verlebberde zeventien snorharen tot over d'r twee oren in jouw yoghurt te likken!! elke keer weêr!! te likkebaarden en soppenkoppen, met d'r muil in jouw yoghurt!!...
    en dit gebeurt àltyd, ze heeft daar een sensor voor. normaliter ligt dat beest twintig uurs per dag te luieren, als je d'r optilt en ergens anders legt, gaat ze toch gewoon voort met slapen - maar: als dat granen-ontbyt nog maar rondzweeft in de verre verte, dan zit ze daar met sabel en das op de eerste ry!...


Geen opmerkingen: