state of being, 16 januari 2019

waarin vitalski o.a. vertelt over de bynaam die zyn leerlingen hem blykbaar soms geven...

donderdag is eigenlyk de enige dag waarop ik, als schoolmeester, een ernstig aantal uren op school afklop; een afmattende marathon, met vanmorgen bovendien, twee les-uren na mekaâr, gratis maar wel reglementair uitgestippeld, een soort van inspectrice achteraan in myn klaslokaal. goed, men erkenne: niet létterlyk was dit een inspectie; maar: in de praktyk kwam het er toch wel op neêr. en ja, uiteraard: wanneer d'r zo iemand achteraan in je klas vertoeft, iemand die alles bekykt en aandachtige notities maakt... dan geef je, als een normaal schoolmeester, toch nog iétsje méér gas dan anders - om niet te zeggen, dat dit soort van lessen exàct evenveel stress vergt als een toneel-optreden voor een bomvolle speelzaal.

    plus, wat daar nog 'ns by kwam: gisteren-avond had ik een waaràchtig toneel-optreden, in het halfverre wuustwezel; van zoiets thuiskomende, duurt het toch gauw vier à vyf uurs, vooraleêr je adrenaline weêr is afgebouwd; zodat ik maar amper had kunnen slapen - rond vier uur ingedut, om halfacht weêr uit de veren... aldus kwamen vandaag, lezers, het universum van het theater links en rechts dat van het middelbare school-onderwys, net iets té drastisch bovenop mekaâr botsen; dwz staan voetballen, met je zwembroek nog aan. dwz gaan slapen, met je laarzen nog aan. dwz sterven, terwyl je nog bezig bent met geboren worden...

    evenwel ben ik hier absoluut niet bezig met zeuren en/of verkleuren! (je mag het woord "evenwel" nooit vooraan in een zin zetten - maar: vaak doen-ik het toch, hoe zou je zelf zyn...) zelfs moet gezegd, o bloggers, dat ik straks, vanavond rond 'n uur of halfelf, een levend kangoeroe-jong ga offerslachten, op myn privé-altaar in de werkkamer, alleen maar om de goden te loven voor de voorbye, alles by mekaâr juist zeer vreugdevolle, vredevolle, mooi van zacht zonlicht dooraderde voorbye dag...

    (appendix: over buideldieren gesproken; vandaag kreeg ik lucht van myn bynaam als leerkracht, althans volgens de leerlingen van 3TSO. dit wil dus zeggen: hoe die frivole 3TSO-ers my soms noemen achter myn rug. dat blykt namelyk "de koala" te zyn. "hebt gy uw taak voor de koala gemaakt?" "klopt het dat de koala weêr zo'n boek-bespreking van ons wil?" curieus.... ik vroeg:"de koala? hoe kom ik aan die mooie bynaam?" ze zeiden:"omdat gy uw bril dikwyls op uw voorhoofd hebt staan, waardoor uw haar dan, opzy van uw kop, dikwyls in van die brede plukken naar opzy steekt - zoals by een koala.")