die zogenaamde "dikke truien-dag", zoals die reeds werd aangekondigd in het begin van de maand september, bleek vandaag uiteindelyk, in de enige praktyk, goed meê te vallen; de meeste chauffages op school stonden toch gewoon aan. algoed ook, anders was ik de halve week ziek geweest. maar: nu had ik dus wel voor niks m'n lange witte onderbroek aan.
het was een lichtere dinsdag dan anders, met slechts drie lesuren in de plaats van vier. de 5 aso'ers gaven beurtelings een korte spreekbeurt over figuren uit de pulp-cultuur (opgelegde onderwerpen): admiraal akhbar, de tardis van doctor who, vampirella, gonzo, abe sapiens, en de film oblivion. die laatste kwam eêr toevallig op de proppen, maar schynt van een ongemeen boeiende plot voorzien te zijn: een stel ruimtereizigers moet een reis maken die tachtig jaar zal voortduren, en wordt daarom ingevrozen. na 50 jaar wordt één man per ongeluk wakker. uit eenzame verveling maakt hy op den duur nog een ander figuur wakker, een vrouw, die hy wysmaakt dat ook hààr ontwaking per ongeluk is gebeurd. of de film helemaal zo verloopt, en of die goed is of niet, weet ik niet, maar zoals die leerling erover vertelde, zag ik het helemaal voor my gebeuren, en moest ik de huiveringen van my afslaan...
in de namiddag had ik ons huis voor myzelf. in plaats van my dringend verder voor te bereiden op het interview met fikkry el azzouzi midden volgende week, uiterst lamlendig en overdreven langdurig in de zetel liggen lezen in de biographie van e.t.a. hoffmann. twee keer na mekaâr keihard ingeslapen bovendien - ten dele uit vermoeidheid, maar ten anderen dele gewoon voor de goesting om lekker weg te dromen.
in de voor-avond door een hagelbui heen gefietst, op weg naar prinses riki. eind-adres was één van de drie tofste staminees van antwerpengrad: het grand café in de singel. open space. zicht op een einder. zachte muziek. mooie geklede mensen. steengoed eten. radde bediening. zeer betaalbare pryzen. zelf at ik een fenomenale kabeljauw-filet met een enorm scherp sausje en geniale aardappelpuree.
"oblivion".
tom cruise zou je willen wegdoen, maar
dat kan niet, want dan zou stanley kubrick er nooit iets in hebben gezien
5 opmerkingen:
Oblivion is een leuke film, maar volgens mij heeft Kubrick er niks mee te maken.
Het verhaal loopt parallellel met dat van Moon van Bowie's zoon Duncan Jones (met Sam Rockwell), zeer de moeite.
Oblivion heeft erg goeie designs en SFX.
nee maar ik verwijs daar naar Eyes Wide Shut natuurlijk.
dus ik bedoel: als t.c. echt niks kon, dan zou s.k. nooit met hem hebben samengewerkt...
Dat plot is van de film Passengers. Niet Oblivion. Buis die leerling.
haha oké!
Ja dat klopt, da's het verhaal van Passengers. Een echte flutfilm.
Een reactie posten