brit, evelyn
vrijdag 31 december 2021
damagni / damoet
damagni: je modderige fietsen in de hall zetten in plaats van in de garage.
damoet: er opgelucht aan terugdenken hoe dat vroeger zeer dikwyls gebeurde, maar nu feitelyk praktisch nooit meer: plotseling op je computer een tekst waar je oneindig lang aan bezig was, helemaal kwyt te zyn geraakt, door een "crash" (wat dan zo werd genoemd.)
pech en geluk
pech:
geluk: het inzicht dat ik toch wél weêr van americaanse superheldencomics kan genieten, hard zelfs: zolang ze maar minstens 35 jaar oud zyn (ik hou niét van de "golden age" (1938-1956), maar wel van de "silver age" (1956-1970) en de "bronze age" (1970-1984).
onderschat / overschat
onderschat: de pakkans van sjoemelen met zoo-abonnementen.
overschat: het aantal beschikbare fietsstallingen in antwerpengrad.
naar waarde geschat: de mooie zinsbouwen van het zeer leesbare kortverhalenboek "dubliners" van james joyce.
alternatieve feiten
1. de nationale vlag met de meeste kleuren is die van belize, die twaalf kleuren telt.
2. belize is een tamelyk kleine, minder gekende, zelfstandig natie in midden-america, ten oosten van mexico en guatemala; het enige land met een jaguar-reservaat, en tevens een land waar het volksgeloof wil dat als je in zee zwemt op goede vrydag, dat je dan in een vis verandert.
3. al goed dat feit "2" ons wat nieuws leert, want feit "1" is afgryselyk, doordat vlaggen doorgaans totààl oninteressant zyn ("heraldiek", niet te verwarren met "heroïek", zoals je dit vaak toch ziet gebeuren.)
4. het eerste mobiele telephoongesprek greep plaats op 3 april 1973, natuurlyk in new york city.
5. in het oude egypte werd het woord voor "kat" uitgesproken als "miauw".
6. het grootste land aller tyden, qua grondoppervlakte, is het mongolië van de 14 eeuw.
7. het oudste nog bestaande land ter wereld is egypte, dat nu 3100 jaar oud is.
8. het duurste schildery ooit verkocht op een veiling is "salvator mundi", van da vinci, goed voor 450 miljoen euro (maar ook dàt soort weetje, "dure kunstwerken", interesseert my eigenlyk absoluut niét...)
staraja roessa
vandaag weêr een halfuur aan het digi-travellen geweest door staraja roessa. met psychedelische muziek op de achtergrond is dat steeds een zeer fyne belevenis...
ranking
meest voorkomende zelfbewuste dagdromen
volgens foreverstatecollege.com
1. de lotto winnen.
2. op reis gaan.
3. je op een exotische plek bevinden.
4. seks.
5. op een strand vertoeven.
6. iets avontuurlyks doen.
7. je gedachte hardop uitspreken.
8. dé ware tegenkomen.
9. je baan opgeven.
10. werkjes die je nog moet doen.
is een rare lyst. de nummers twee, drie en vyf lyken te erg op elkaâr. morgen nog eens opnieuw bekyken, maar dan langs een àndere website...
songtekstsnipper
i went away
to see an old friend of mine
his sister came over
she was out of her mind
she said jesus had a twin
who knew nothing about sin
she was laughing like crazy
at the trouble i'm in
dat is een mooi stukje tekst, dat ik al myn hele leven by me draag. omdat het zo filmisch is. alledaags en tegelyk avontuurlyk, beheerst en tegelyk zeer emotioneel. nuchter en tegelyk symbolisch geladen. en dat alles in byzonder eenvoudige woorden, in een syntaxis die byna als spreektaal aandoet.
waar was je te vrydag
alleen één minuut op myn sokken op straat geweest: om de olieketel van het fondue-stel daar te gaan uitgieten, in het riool...
wel iémand gezien, namelyk veronika (zie: photo), die rond het middag uur haar zoontje en haar dochtertje kwam ophalen, die hier twee nachten op ry gelogeerd hebbende (gusjan en anneloes).
geschreven aan het nero-verhaal, doch rustig aan. gelezen in "kull meets spider-man". iets minder neurotisch, iets minder onrustig dan gemiddeld, ik...
donderdag 30 december 2021
dakkan / dakkanni
dakkan: in café de kroon in de kerkstraat in antwerpen aan de toog gaan zitten en merken dat robert smith van the cure daar ook net een pint zit te drinken.
dakkanni: verloren tyd "terug inhalen"...
pech en geluk
pech: rocco james conan die beneden, hard wenend, komt zeggen dat "heel zyn edit volledig verknoeid" is, en dat hy "al zyn beelden kwyt" is.
geluk: die elektrische grote sneeuwschudder van oma en opa (zie: photo), die ik waarschynlyk ook helemaal buiten de kerst nog op de kast ga laten staan.
onderschat / overschat
onderschat: de verschillen tussen het personage "kull" en het personage "conan"
overschat: de zuivere kwantiteit van de aan huis geleverde spaghetti carbonara, jammer genoeg.
naar waarde geschat: het gebruik van "placeholders" in je boekenkast voor boeken die voor een tydje uit die kast worden weggenomen.
ranking
TOP 10
grootste steden van italië(oefening: noem eerst zelf eens 10 italiaanse steden, en zet die dan zelf eens op gevoel in een volgorde. check dan pas het lystje hieronder...)
1. rome
2. milaan
3. napels
4. turijn
5. palermo
6. genua
7. bologna
8. florence
9. bari
10. catania
ik wist niet dat turijn zo groot was. ik dacht dat florence veel groter was.
waar was je ten donderdag
tweede begrafenis binnen vyf dagen tyds...
zo gaat het steeds...
de begrafenis van de moeder van jowan petit, en van zyn zus lieve petit...
niet leuk...
desondanks een zuivere, heldere dag, met zachte temperaturen en mooie mensen overal...
@the bookshop
de "coming of age" van robbedoes... misschien net niet stoer genoeg, maar gelukkig toch ook niet echt sentimenteel... weinig humor wel... iets te weinig suspense ook, wat je beseft op de pààr momenten die wél op spanning teren (robbedoes die wordt opgepakt door de gestapo, voor een verhoor in de folterkelder...) de grafische gelykmatigheid van iedere pagina en iedere strook is een bezwaar - ik ben natuurlyk juist wel voorstander van een strakke, gelykmatige lay-out ("tex willer"), maar dat wil niét zeggen dat ook het beeld, het perspectief en de feitelyke inhouden van de prenten zo gelykmatig moeten zyn. nu lees je veelal een toneel. evenwel: dit gemeen-delende wordt wel zéér succesryk gecompenseerd door de betoverend mooie gevoeligheid van deze tekenpen; de indringende gezichtjes, eigentyds en nostalgisch tegelyk; de franquin-achtig vinnige, maar gelukkig nooit zweef-springende lichaamshoudingen,de dynamisch gedrapeerde broekspypen, et cetera. de atoomstyl-huisgevels.
er hadden, vind ik, nog iéts meer verwyzingen naar het algemene robbedoes-universum in verwerkt mogen zitten - al heb ik het liever zo, dan als zulks dwangmatig zou zyn gebeurd. maar nu schynt het gegeven dat déze figuur robbedoes is, toch een béétje gratuit. al geloof je het wel. en al werken ook de overtuigende optredens van kwabbernoot en spip driftig meê.
alles byeen een totale "classic". 9 en een half op 10.
iedere dag een gedicht - repost
SLAAF VAN DEZE BLOG
wanneer, vreesaanjagend, de vooravond
stilaan is verstreken,
wanneer aan het duister vergeefs zich lavend
het edelhert zal zyn bezweken,
begeef ook ik my, gekromd
door 's wouds meest drassige beken -
vergeefs tot aan het elfenland van Avalon,
vergeefs om my daar eindelyk te wreken.
negerslaaf van deze blog,
in deze somberte
verkneveld.
in eenzame talen en stenen kathedralen
bestaat er niet de duisternis
van deze soort verbintenis.
uit het schriftje
partners tezamen in een auto; dat is, natuurlyk, dé uitgelezen springplank tot gekibbel en geruzie, over wanneer je naar links of naar rechts had gemoeten - we weten het; maar meer dikwyls nog, is tezamen ryden juist een communicatieve zegen, toch zeker voor een neuroot als ik, die in het gewone leven meestal niet kan stilzitten om te praten. dat is, trouwens, een afwyking die alsmaar erger wordt, onderhand ben ik middenin de stad middenin myn omgeving min of meer tot een reclusief geworden; omdat ik geen halve minuut sociaal geduld meer op overschot heb. het is een afwyking maar er is niks tegen te doen.
maar: tezamen ryden, is dikwyls juist erg fyn. tezamen met luv de baan op, om haar pa en haar zus te gaan afzetten aan het centraal station; vooral om daarna dan met zyn tweetjes weêr naar huis te ryden en dan terwyl een beetje te babbelen.
de kracht ook, daarbezyden, van files. van stilstaande files. behalve als je écht ergens dringend moét zyn, zyn stilstaande files gedwongen meditatie.
het begrip "een levende god". ook een begrip uit de katholieke kerk, kennelyk, zo vernam ik vandaag nog eens - maar: een "levende" god, moet tevens een stervende god zyn (nietzsche: god bestaat - maar: hy is dood)-, doch bovendien is een levende god dan ook een moordende god, een strydende god, een vechtende god, een god die net als mensen slachtoffer is van anekdotiek, van emotionele verwarring, van pyn en verdriet en geborneerde wraaklust. in dié god kan ik geloven. in dié god vind ik tenminste een verklaring, voor 's mensens honger en dorst en oorlog en horror - terwyl hy me toch aanbiddenswaardig is, omdat hy dan ook maar een heilige sukkel is.
niét vind ik het verteerbaar dat over een god zou moeten worden gesproken in de hy-vorm. dat god een "vader" zou zyn. een moeder is god vast ook niet - maar hy is ook zeker niet een vader!
"het is weinig poëtisch / het is weinig profetisch" - dàt vind ik een enorm mooie rym...
dreamer
ik had een zeer droéve, koude droom , duidelyk onder de invloed van de lectuur van de té droeve mémoires van myn vriend jp torremans. maar voorts herinner ik my er niets meer van. *** smorgens droomde ik iets oppervlakkigers, er speelde op myn laptop een prince-concert uit 1989 (de lovesexy-look), en myn zus, die prince anders maar niks vindt, bleef toch voortkyken. het liedje "the question of u." op het podium stond, als een prop, links vooraan in beeld, een schaakbord. was dat een clever idee, of juist iets tamelyk sufs?
afterLink.
waar rocco james conan zoal meê bezig blykt... die letters op het scherm heeft hy zelf geëdit...
BLOG OP DONDERDAG
een laatavondwandeling door de dierentuin gepresteerd, als gezel van myn drie wederhelften en twee van hun kindvrienden, die blyven logeren. voorts de gehele dag lang weinig ànders opgebracht dan dit schryfwerk maar weêr, van smorgens tot nu - maar toch, echt, op een meer bedaarde wyze, veel minder koortsachtig dan onlangs; rustig er instappend, pas na een kleine sociale babbel, pas na een paar telephoons, en ook iétsje gauwer er weêr uit stappend tussendoor, om de was te plooien (by wyze van spreken, want ik kàn de was niet plooien.)
zeer goede beefsteak gegeten.
uitgelezen: "hoop in bange dagen - deel 3", van robbedoes.
de vuilniszakken ten dinsdag vergeten op straat te zetten.
de laatste factuur voor die gevangenissen-tournee opgesteld.
ook een beetje gelezen in dat boek van j.p. torremans...
dinsdag 28 december 2021
damagni / damoet
damagni: schminkdoekjes meer dan één keer gebruiken tenzy aldoor telkens gewassen.
damoet: kidibul.
pech en geluk
geluk: een groot deel van de vyandelyke legers die uit het noorden kwamen, het hoofd kunnen afslaan, zelf my wetende voortbewegen op de rug van een kolossale pteranodon...
alternatieve feiten
2. voordat hy een acteur werd, was hugh grant een assistent agronoom by een voetbalclub (dat lees ik hier, al vraag ik my af wat een agronoom met voetbal te maken heeft, tenzy misschien de grascultivering voor het voetbalveld.
3. in noord-korea leven ze heden in het jaar 111.
4. marihuana is in noord-korea volstrekt legaal, het wordt daar niet eens gezien als een drug.
5. een wattenstaafje deugt niet tegen oorsmeer. het drukt het grootste deel van het smeer juist nog dieper in je oren.
6. mensen met hard, korrelig oorsmeer hebben ook veel minder vaak een lyfgeur.
songtekstsnipper
Every move you make
And every vow you break
Every smile you fake
Every claim you stake
I'll be watching you
toevallig 1/2
in "het rattenkasteel", waarvan ik een bewerking aan het maken ben, komt nero op een ogenblik dit touw tegen, dat door een rond gaatje uit het plafond komt steken.
de voorbye zondag was ik daarover een uitgebreide alinea aan het byeenschryven.
zie nu hieronder...
toevallig 2/2
hoewel ik eerder in myn leven nooit één halve seconde met zo'n touw iets te maken heb gehad, kom ik uitgerekend die ene zelfde dag toch wél dit hier tegen, in het klooster van myn broêr...
actua
dat geknoei van die politieke commissie is een complete tragedie maar die terugfluit-onderneming door het gerecht is, behalve op zichzelf leuk triomfantelyk, alles byeen en in groter perspectief net zo lief alleen maar iets om schrik van te krygen.
state of being, 29 december 2021
zoals steevast deze dagen, meteen de dag dan maar aangevat met een herschryfsessie van enkele uren aan één stuk door, een aangename koffi by de hand. het schryven zelf ook zeer fyn; niet meer dat zitten doorpieren op kleine details en gepruts, maar nu juist aldoor "globaal" lezend, van voren naar achteren, stof wegblazend, iets rechtzettend maar zonder onderweg te beginnen te vertragen. het ding zal wel niet, begryp ik nu pas, nog voor nieuwjaar klaar zyn - maar dat speelt geen rol. iedereen publiceert en niemand leest; op zich is dat een goeie zaak; maar dat zou wel tevens tot rust moeten gebieden...
myn ogen willen niet meer meê. sowieso lees ik die teksten op een fenomenale lettergrootte; hooguit zes regels vullen op myn laptop een integraal scherm. trouwens een zeer goed systeem om typfouten te detecteren. maar zelfs dan moet ik er, op bevel van myn ogen, veel vlugger de brui aan geven dan ik zou willen.
woonkamer-voetbal met rocco james conan. myn enige sport, these days. luv heeft ons, speciaal voor deze tweekamp, kousen met anti-slip cadeau gedaan, en da's geen bullshit; de vloer is spiegelglad en al een paar keer ben ik daar zodanig op uitgegleden en -"bàmm!!") op een elleboog moeten vallen, dat het ziekenhuis uit zichzelf al belde: "gaat het daar een beetje?"
van twee tot vier in de namiddag, zodoende, de kleine familie van luv op bezoek (familie in de engelse betekenis van het woord; "family"; doordat het woord "gezin" op een of andere manier niet in iédere context evengoed deugt, gevoelsmatig...) fyn gegeten maar de kinderen waren erg rumoerig, een echt behaaglyke babbel tussen de volwassenen onderling is dan toch iets anders... al was ik hopelyk de enige die daar echt last van had... licht mede door dat slaaptekort van me...
naar de post gewandeld (in het tankstation), om toch weêr mooi drie boekjes de wereld in te sturen... de buitenlucht was ronduit goddelyk, een injectie van fris en helder leven...
savonds rocco james conan dan maar eerlyk gezegd dat ik die "civil war - captain america" niet meer verder kan aanzien. specifiek deze categorie van pretentieuze superheldenfilms is op zo'n manier slecht dat ik er letterlyk razend kwaad van word. in plaats daarvan hebben we dan "guardians of the galaxy" gespeeld, het eerste deel, dat ik ooit al wel eens gezien had, maar dat ik heden, kennelyk, net zo geweldig schyn te mogen vinden als eêrtyds. buitengewoon goeie humor!
nu is het elf uur savonds... ik ga ik opnief aan de slag voor dat nero-verhaal... mét nog één zeer late koffi...
Abonneren op:
Posts (Atom)
