zoals steevast deze dagen, meteen de dag dan maar aangevat met een herschryfsessie van enkele uren aan één stuk door, een aangename koffi by de hand. het schryven zelf ook zeer fyn; niet meer dat zitten doorpieren op kleine details en gepruts, maar nu juist aldoor "globaal" lezend, van voren naar achteren, stof wegblazend, iets rechtzettend maar zonder onderweg te beginnen te vertragen. het ding zal wel niet, begryp ik nu pas, nog voor nieuwjaar klaar zyn - maar dat speelt geen rol. iedereen publiceert en niemand leest; op zich is dat een goeie zaak; maar dat zou wel tevens tot rust moeten gebieden...
myn ogen willen niet meer meê. sowieso lees ik die teksten op een fenomenale lettergrootte; hooguit zes regels vullen op myn laptop een integraal scherm. trouwens een zeer goed systeem om typfouten te detecteren. maar zelfs dan moet ik er, op bevel van myn ogen, veel vlugger de brui aan geven dan ik zou willen.
woonkamer-voetbal met rocco james conan. myn enige sport, these days. luv heeft ons, speciaal voor deze tweekamp, kousen met anti-slip cadeau gedaan, en da's geen bullshit; de vloer is spiegelglad en al een paar keer ben ik daar zodanig op uitgegleden en -"bàmm!!") op een elleboog moeten vallen, dat het ziekenhuis uit zichzelf al belde: "gaat het daar een beetje?"
van twee tot vier in de namiddag, zodoende, de kleine familie van luv op bezoek (familie in de engelse betekenis van het woord; "family"; doordat het woord "gezin" op een of andere manier niet in iédere context evengoed deugt, gevoelsmatig...) fyn gegeten maar de kinderen waren erg rumoerig, een echt behaaglyke babbel tussen de volwassenen onderling is dan toch iets anders... al was ik hopelyk de enige die daar echt last van had... licht mede door dat slaaptekort van me...
naar de post gewandeld (in het tankstation), om toch weêr mooi drie boekjes de wereld in te sturen... de buitenlucht was ronduit goddelyk, een injectie van fris en helder leven...
savonds rocco james conan dan maar eerlyk gezegd dat ik die "civil war - captain america" niet meer verder kan aanzien. specifiek deze categorie van pretentieuze superheldenfilms is op zo'n manier slecht dat ik er letterlyk razend kwaad van word. in plaats daarvan hebben we dan "guardians of the galaxy" gespeeld, het eerste deel, dat ik ooit al wel eens gezien had, maar dat ik heden, kennelyk, net zo geweldig schyn te mogen vinden als eêrtyds. buitengewoon goeie humor!
nu is het elf uur savonds... ik ga ik opnief aan de slag voor dat nero-verhaal... mét nog één zeer late koffi...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten