dreamer

ik zag drie vriendinnen terug van uit de tyd toen ik, lang geleden, een student was in engeland (in "kingston upon hull"); die mooie, toffe meisjes wilden alledrie thee met my drinken - maar in plaats daarvan moesten we een eerst enorm saaie lezing uitzitten, van een saaie kerel, een soort tandarts, en daarna een nog saaiere mevrouw... dit vond ik zo erg, dat ik het gebeuren begon te saboteren door allerlei opmerkingen te maken. daar had ik succes meê ook, zelfs die sprekers schenen er een stap voor opzy te zetten, nadien gaven ze my zelfs gelyk, toen ik ze kwam te vertellen: "je moet met zo'n lezing aldoor recht naar het zenuwstelsel van je luisteraars"; maar tegelyk vond ik dit opschepperig en stom van myzelf, en had ik compassie met die sprekers.