zaterdag 1 januari 2022

@ the movies

spider-man: no way home

de oneindige sterfscène van aunt may is, gelukkig pas na één goed uur, hét startsignaal voor een opeenvolging van tergend langzame verveling en/of plaatsvervangend beschamend kitsch-sentiment. scènes van "langdurig afscheid nemen" - het ergste dat er bestaat!!!! op een ogenblik vraagt spider-man aan doctor strange zelfs létterlyk: "kan ik eerst nog van iedereen afscheid gaan nemen?" en dan wéét je weêral hoe laat het is - dat je ervoor zou betàlen om het komende nep-sentimentele kwartier te mogen doorspoelen - niet "voortspoelen", maar "doorspoelen", dwz "doorchassen", met de chasbak. de mooie actie die dààrna eventueel nog komt, werkt niet meer; omdat je te kwaad bent - omdat je beledigd bent.

een film van 150 minuten - dàt is de hele snert-tendens. als die mensen daarboven nu éindelyk eens van dat waanidee afgeraakten dat lollige actie zou moéten worden afgewisseld met nat, grysharig dialoogvulsel, dan was er één uur geschrapt kunnen worden - en dan hadden wy één kei-toffe prent van 90 minuten cadeau kunnen krygen...

Geen opmerkingen: