heb ik dan feitelyk iemand nodig die het cameraatje hanteert?...
24/7 een andere mens in myn buurt - dat nooit!
neen, beter zonder een hulp of een sandaalslaaf; zelf alles filmen; crappy, speelt geen rol...
die "radio"-streamings die ik zopas heb gemaakt, gisteren en eêrgisteren, rydend in de auto; "babbelen onderweg"; die vind ik ook zéér boeiend... ik bedoel: wat ik daar zeg, is allicht helemaal niét boeiend - maar: het principe is tof... je bent bezig met ergens naartoe te ryden; wat een karwei is, een klus; maar onderwyl bereik je dààrmeê een publiek van 800 mensen...
dwz het "nutteloze" bestaat niet meer... het "roemloze, onnuttige", dat bestaat niet meer...
en dit permanente bezig zyn met optreden, nu 13 optredens op 19 dagen tyds; ook dat is een zéér goed ding... het optreden zelf wordt daardoor een peulschil - zonder het zelfs te hebben beseft, heb ik daarnet, in mol gompel, feitelyk dé gemakkelykste speel-ervaring ooit beleefd; het bezig zyn met optreden vergde minder spanning en concentratie dan wanneer ik by m'n ouders binnenwandel om daar een boterham te smeren... ik jongleer met dit materiaal alsof ik erin rondzwem... en dat lachende publiek, dat is zo tof! dat is zo'n ongelooflyk genoegen, al die wyds lachende gezichten in myn richting... hoe uniek... behalve myzelf ken ik niemand, die de mensen werkelyk permanènt laat lachen, non-stop, 90 minuten door...
morgen vroeg op - om 9u smorgens reeds bézig zyn met ryden... naar wetteren... voor dat edgar allan poe-ding (avant-première...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten