1. eerst zeg je, nog vooraan in de klas: "yusef! maxim!" die twee leerlingen schrikken op (als je geluk hebt.) dan ga je naar ze toe, en ga je rustig voort: "ik denk dat we voor jullie eens moeten gaan zien, niet waar, of er hier in schoten misschien nog ergens een kléuterschool voor jullie ter beschikking is. hier in de buurt, hier zal er wel, toch ergens nog, een kleuterklasje zyn, waar ze twee plaatsen voor jullie vry hebben? jullie schrikken nu misschien maar jullie gaan jullie daar héél goed voelen. in zo'n kleuterklas màg je met pennenzakken gooien, dat is by de kleuters juist supernormaal. jullie zitten hier niet juist, ik vind dit te erg voor jullie - als ik dat nu georganiseerd zou krygen, om jullie naar de kleuters te sturen - geloof my, dat gaat voor jullie allebei een volmaakte vorm zyn van thuiskomen."
2. onderweg in de gang, zy aan zy naar de klas, terwyl je zelf ostentatief een paar slordig openhangende lockers dichtklapt. "dat is toch wel raar, yousra - in het begin van het jaar was jy by de àllerbeste leerlingen van de klas. jy haalde de hele tyd negens. dat opstel van vorige week en dat opstel van de week daarvoor, maar nu ook weêr die zwakke toets van gisteren - ik hoop écht dat je je onderhand gaat herpakken."
vooral dat woord "herpakken" is werkelyk onvermydelyk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten