state of being, 4 februari 2023

savonds laat vanaf de theatergarage in de bouwhandelstraat te voet helemaal naar huis terug, door byzondere, zachte motregen; zonder podcast of muziek, zonder conversatie behalve met god... eens rustig alles laten bezinken - niet toevallig my aldoor bewegende richting sportpaleis...

    voor de voorstelling in de bourlaschouwburg zitten we nu reeds aan byna 200 reservaties. en die gig is pas binnen méér dan twee maand...

    de beheerders van de schouwburg van de warande hebben vandaag reeds gereageerd, ook dat; ook dié kogel door de kerk; vrydag 22 december een dinsdagclub kempen christmas special.

    ik dacht dat 22 december een té gevaarlyke datum was, eenieder dan toch reeds by schoonfamilie op kerstbezoek; doch luv bezwoer my het tegendeel, gelukkig ook, immers ik veel zin hebbend in die gig.

    om één uur snachts thuisgekomen, meteen, mailboxgewys, hebben mogen ontdekken dat de grote mauro pawlowski gaat meêspelen op de aanstaande editie van de dinsdag club, dwz op 7 februari. zeer fyn nieuws, die ontbrak er nog aan.

    intussen at ik de overschot van een lasagne, aan de hoge keukentafel. dat is het lot van vaders des huizessen; de overschotten verorberen...
    in oekraïne blyft en blyft putin russische soldaten op het vuur gooien. zelden,- niet "nooit", maar echt wel zelden -, is er in de geschiedenis iemand geweest met zo afgryselyk weinig ontzag voor een mensenleven. duizenden en duizenden russen jaagt die dag na dag over de kling, voor telkens een pààr meters vooruitgang per maand. hy is zyn mensen gewoon aan het "opdoen", zoals je water uitgiet op droog zand.