54.
‘Waarom liet u mij door een andere detective schaduwen? Uw dochter was hoogzwanger en moest naar Parijs voor een abortus. Waarom heeft u mijn werkgever niet van deze feiten op de hoogte gebracht? En waarom heeft u hem niet het adres gegeven van Justine Duroc?’ De ridder hakte er onverschrokken op los. De koppen van de draak rolden in alle richtingen. Straaltjes bloed spoten op als een fontein.
Het werd even stil. Het beest bundelde zijn krachten voor een tegenaanval vanuit zijn bevoorrechte kansel.
Joseph herkende de genadeloze rasp van een directeur-generaal, een stem die nooit iets anders had gedaan dan van hoog bevelen toesnauwen en nu, door de onverwachte tegenwerking, een beetje haperde: een roestig wiel waarvan de as nodig moest gesmeerd worden. ‘Ik ben een controlefreak. Door mijn jarenlange ervaring met werknemers weet ik dat men zich nooit helemaal op hen mag verlaten. Zij kunnen wel eens het gewicht van de cacao of suiker fout afwegen. Daarom wordt voor de verkoop van elk lot apart een staal genomen en de samenstelling ervan gecontroleerd. Ziet u, en als mijn koekjes al zoveel aandacht krijgen, dan verdient mijn eigen kind dit nog meer! Ik doe met mijn geld wat ik wil. Bovendien hoefde u niet te weten dat mijn dochter zwanger was. U diende haar enkel op te sporen en weer thuis te brengen. Maar daar bent u, als speurder, kennelijk niet tijdig in geslaagd. Uw baas mag tevreden zijn dat hij zijn poen krijgt!’
Plots klonk het monotone gepiep nadat de hoorn was ingegooid. Joseph vond zichzelf verschanst in een benauwend hoekje waarin het monster, gebruikmakend van zijn lomp gewicht, hem tijdelijk had weggedrukt. Hij had nog een gevaarlijke uitval willen doen, maar de baron had zich teruggetrokken in de waan dat zijn belager nu genoeg de daver op het lijf had om dankbaar te zijn dat hij zonder verdere kleerscheuren uit het dispuut was gekomen.
Joseph had echter nog geen schrammetje. Hij kwam uit zijn hol en zette de achtervolging in. Dat hij het lef had de baron alweer op te bellen, zou in één slag diens gevaarlijke staart afhakken.
Het razende beest keerde zich in een ruk om: ‘Wat nu weer?’
‘Het gaat niet enkel over een laattijdige abortus, mijnheer de baron. Er is tevens sprake van een handeltje in menselijke nieren. Hiermee zit u tot de nek in de stront, weet u wel? U heeft zich ingelaten met een bende criminelen!’ Dan volgde nog een laatste mokerslag . ‘En zet u vooral niet zo'n grote bek op. Ik zou wel eens naar de politie kunnen stappen!’
‘Is dit een bedreiging?’
‘Ik wil uw dochter spreken, verder niets!’
‘Vertelt u me dan eerst: waarom?’
(WORDT VERVOLGD...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten