state of being, 19 maart 2024

al het vele geld dat binnenkomt, zweeft ogenblikkelyk weêr integraal terug naar buiten; ik sta letterlyk permanent op nul euro, eigenlyk. maar dat woordje "eigenlyk", beste lezers, is daar wél byzonder cruciaal. op byna mystieke wyze  precies in het exacte midden van die tochtende beweging staande, schyn ik my er toch wél aan te kunnen laven, terwyl het voorbykomt. (wél is dit een inzicht voor op myn blog, niét is dit een geschiedenis waarmeê ik morgen by myn boekhouder moet afkomen...)

met luv naar de albert heyn. de tyden waarin we dit "quality time" noemden, maar dan op spottende wyze, is voorby - dwz: die spottende wyze is voorby. dit is écht onze quality time. niet eens in de winkel, doch in de auto naast mekaâr. in de winkel is nog iets anders. voor myzelf een zeer, zeer idiosyncratische vorm van nietsdoen: met luv in de supermarkt... ik doe daar, alleen maar in zekere zin bezyden haar, zo weinig, dat ik haar zélfs niet flankeer.

    wat "doe" ik daar dan toch wél?

    want een mens doet àltyd iéts...

    ik verstuur een sms'je naar goldface junior, inzake de brouwer voor de dinsdagclub - en meteen daarna, dwz na dat ene berichtje, ben ik luv voor de rest van de lange namiddag aan het terugzoeken - in het labyrint van knossos.

    aan de kassa vraag ik haar nog net op tyd: "heb je mayonaise meê?"

    (antwoord: niet echt. ik kom pas, immers, op de derde plaats; pas nà myn twee rot-kinderen, die altyd àlles krygen...)

vooral snachts kan ik niet tegen geluiden op straat. draaiende motoren, marokkaanse conversaties... zelfs indien die dingen zich relatief stilletjes voltrekken, is dit een teveel voor my. 's mensens zegswyze is dan: "jy moet in een bos gaan wonen." maar: in een bos is het niet beter, daar volstaat dan weêr één voortdurend blaffende, jankende waakhond in de tergende verte.

    het dorp is nog minder een optie. doctor dirk, bezyden lies robbeneiland, woont in een dorp (hoogstraten) - doch: hy rent weg richting de ardennen, omdat zyn buurman in de tuin daarneven graâg zyn radio heeft spelen...

    de mooiste tyd van myn leven was die allereerste, aller stevigste lockdown, mei 2021. toén was ik echt gelukkig.