om zeven uur morgens opgestaan, doordat mollie toen wakker werd maar luv en rocco nog voortsliepen (rocco was snachts nogal intens aan het overgeven geweest...) beneên in de propere living mollie op netflix oneindig voort-kyken naar "winx - de stryd tegen het kwaad," onderwyl ikzelf op de i-pad "tom gold run" spelen - geen goed idee, je wordt daar meteen veels te nerveus van, aldus ook veels te wakker. daarna nog even voort-gelezen in de biografie van bobby fuller, het enige boek dat hierzo voorhanden lag (de rest liggende boven, oftewel in de machine-kamer, dwz beneên...) als lezer ben ik sowieso eventjes gedesoriënteerd, doordat ik eigenlyk verrassend ver héén ben geweest by de lectuur van de dagboeken van daniël robberechts, die voerden me werkelyk helemaal meê naar zyn eigen (verstikkende) wereldje; na een indringend boek vind je moeilyk meteen aansluiting by een ander boek...
een uur nadien dan toch weêr naar bed gekund, doch moeilyk de slaap kunnende vatten. daarom dan maar aldààr, in myn slaapkamer, een paar verhaaltjes voorlezen voor mollie. toen die weêr voortging, in haar pyjama, sprong my gelyk een integraal proza-gedicht voor den geest, dat ik hierna, in het item hierna, zal trachten weêr te geven, al is het een griezelig ding.
rond den elven vertrokken de reuseltjes met de trein naar leuven, de pa van luv woont daar; in het stille thuis te antwerpengrad achtergebleven als filosoof, viel ik dan toch in slaap, om voort te ronken tot een uur of twee smiddags. wat nodig was, want ik herstel nog, zoals jullie weten, van die eêrgisteren opgedoken spoed-griep-virus-ontsteking; vermoedelyk diezelfde kwaal als diegene diewelke, toen ik erbyzat, klein jowanneke overkwam; zelf ben ik er weêr uitgeraakt, doch jowan, verneem ik, zit er nu al negen dagen meê (hy was na een week toch weêr gaan optreden, doch meteen de dag dààrna opnief onder de lappen gemoeten, een act op de reuzenstoet daarmeê moetende afzeggen.)
om halfdrie weêr opgestaan. nog een uurtje kunnen voort-knutselen aan m'n verzamelde dagboek. dwz myn dagboek op basis van deze blog, inderdaad. ik leer ervan by, o.a. dat deze meer intense, mekaâr snel opvolgende "state of beings", die dit zyn, een uitvinding betekenen van rond het jaar 2010; daarvoren was ik er schuw voor, kennelyk, om al teveel tekst op deze blog los te laten. "waarom anders niet, je bent toch een schryver," zei m'n broêr serge evenwel trefzeker, rond die tyd.
om halfvyf kwam gert jochems my oppikken, om naar het kerkske te ryden... zie de beelden hierboven...
1 opmerking:
Een reactie posten