state of being, 7 april

vandaag die parkeerboete betaald, voor dat misdryf dat ik niet eens beging, dwz: ik stond helemaal niet verkeerd geparkeerd; en toch werd ik zelfs weggesleept, wegens "hinderen van het verkeer" (nota: dat parkeerterrein op de desguinlei is zo enorm groot, dat je daar echt al héél diep moet nadenken over een manier om daar überhaupt in de weg te kunnen staan); geert vanbever en morgane, die er by waren toen, verklaarden de sleepdienst voor gek, en myn pa, aan wie ik het voorlegde, raadde my aan om te procederen; alleen myn eigenste levensgezellin, moeder van myn kinderen, kok van myn voedsel, luv, concludeerde onmiddellyk en vanzelf dat de politie en de sleepdienst het met zyn allen niet by het verkeerde eind kunnen hebben. dit zette kwaad bloed voor de rest van de donderdag want in je éigen huis juist de minste solidariteit tegenkomen, dat doet denken aan bukowski die stelt:"een vrouw zal nog eerder de eerste, de beste sukkel die voorbykomt willen ophemelen dan haar eigenste man."

    verder was het toch een mooie dag. wel aldoor de kinderen aan m'n been, vanaf smorgens vroeg, echt "werken" is niet gemakkelyk - maar, ja: fuck dat werken dan maar gelyk...

    niets doen en alles volbrengen...

    twee muizen in huis - ze zitten in de chauffage, welk machine by ons in een put in de vloer zit verwerkt. die put heb ik nu afgesloten met een hoop A4-boeken naast elkaâr, by wyze van deksel, opdat die beesten er niet uit zouden kunnen. al twee dagen is het daar nu "muis"-stil; dus: zyn ze uitgehongerd, en vooral opgedroogd? of zyn ze wellicht toch wél kunnen ontsnappen? zo'n muizendier kan door het allerkleinste hol denkbaar - doordat het zyn botten in en uit zyn kom kan halen, om zich eigen te versmallen...

    zoals luv angstig is voor die beesten, zo zyn ze nu tevens, aldus, een metafoor voor de zonk die onze relatie vandaag onderging.

    inmiddels het kwart voor twee snachts en kan ieder ogenblik myn broêr serge arriveren, met name voor een schaakspel, bereid als hy zich weet om te worden ingeblikt welteverstaan...

post scriptum: ik moet eraan toevoegen dat myn broêr my toch verslagen heeft. door aan myn zyde klassieke fout, myn koning en myn koningin op eenzelfde lyn te hebben gestationeerd. als dan, langs uitegerekend die lyn, je koningin wordt bedreigd, kan je die toch niét verplaatsen.