wat voorafging:
jonathan druyts heeft een bekende vlaming vermoord
DE MOORD OP SERVAIS VERHERSTRAETEN
feuilleton in 40 afleveringen
door don vitalski
AFLEVERING 33
doordat hy guy mortier zo erg aan het schrikken had gebracht, en meer nog doordat hy, meteen daarna, zonder d'rby na te denken, bart de pauw om het leven had gebracht, daardoor was er onmiddellyk daarna, vanwege het gesternte zelf, vanwege het karma der dingen, een offer van hem gevergd; een teken van boete, als een middel tot verlossing; en jonathan druyts, die véél was, maar geen lafaard, die had zich bereid geweten om dat gevergde offer meteen te presteren - immers, was hy niet vrywillig in de dokken gesprongen, waar hy anders net zo goed had kunnen wegvluchten? - byvoorbeeld, om te beginnen, naar zyn moeder? dit had zyn moeder hem ooit, lang geleên, letterlyk gezegd, herhaaldelyk:"zelfs als je terugkomt van een moord, zal ik je altyd nog by me binnenlaten." dat was moederliefde, daar kon je niets tegen.
maar toen was er die slang geweest, die als een glibberige gezant van de duivel zelf, aan zyn kont was beginnen te knabbelen - en toen was daar die verdomde servais verherstraeten opgedoken, die tjeven-leader; om jonathan te redden - maar bovendien, wat nog meer is: om jonathan zyn plaats in te nemen. want dàt, lezers, was van het christen-zyn de harde kern: jezus christus liet zich aan het kruis worden vastgespykerd - om als zodanig onze zonden met zich meê te nemen; zo gemakkelyk was het eigenlyk. het was een soort van coupon, die je kon inwisselen. zolang je maar aan de juiste kassa stond.
hy trapte die brave goeierik naar het water, net zolang totdat 'ie er, al spoedig, zydelings maar met zyn voeten eerst, helemaal in wegrolde. de palingen achterna. die goeie sukkel die 'ie was, probeerde d'r zeker weêr uit te komen - maar: onze held trapten-'m kopje onder. hy trapten-ook zodanig hard, ook op de man zyn tien vingers, dat die algauw , op den duur, van de oever weggleed, languit. hy kwam weêr een beetje naar boven, maar dan trapte jonathan hem optenief helemaal kopje onder. de man gleed verder weg - misschien wilden-'ie nog betrachten, tot aan de overkant te geraken? zoals de slaven eens, ooit, de jordaan wisten over te steken... maar: té hoog gegrepen, was het! nog nét binnen jonathans armbereik, ging de bekende christelyke politicus finaal kopje onder.
"goed," bedacht jonathan, zo rustig hem dit maar gegeven was. inderdaad, dacht hy kalm, inderdaad was het hem ten gemoede, alsof er, op dit ogenblik, een gigantische last van hem was afgegleên, niks minder... wel nog die stortregen, wel nog die vrieskou! wel nog, ook, al die praktische beslommeringen! maar: het ergste, zo vermoedden-'ie, het ergste was achter de rug...
in het gras zag 'ie iets liggen - maar ja, wat dan wel juist? het was de portefeuille, zag 'ie, van servais verherstraeten... en meteen daaronder ook diens telephoon, een samsung smartphone. zelfde model als die van jonathan vroeger. een goed voorteken? hy stak de telephoon in zyn vestje. hy pakte al het geld uit die dikke portefeuille tevoorschyn - een flink pak briefjes van 50 euro -, en smeet de rest van de portefeuille het water in.
"ik ben geen denker-die-niks-doet," dacht jonathan. "ik ben geen tobber, ik ben geen slappeling. myn handen beven wel altyd - maar: dat houdt my juist wakker. by de DOVO, dààr was ik een sukkel... by myn vrouw, dààr was ik een prutser... maar hier, hier en nu, hier nu lééf ik! hier en nu voél ik dat ik leef! en zéér spoedig," riep jonathan nu byna uit, "zeer spoedig zal dit geweten zyn in gans dit koninkryk!!..."
WORDT VERVOLGD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten