EGELS
Kempenaren hebben een byzondere verstandhouding met de egel. Doordat de meeste straten er door struikgewas worden omzoomd, en een groot deel van de bevolking er bovendien ook een achtertuin op nahoudt, welke maar zelden met prikkeldraad en wolfyzers wordt afgebakend, hebben velen van ons het al wel 'ns hebben mogen zien gebeuren, byzonderlyk wanneer we laat thuiskomen: het zien passeren van een stille, meditatief verantwoorde egel, die zich wel meteen tot een halsstarrige stekelbol oprolt zodra die jouw aanwezigheid vermoedt, maar die in het andere geval op verbazingwekkend hoge pootjes een aanzienlyke snelheid weet te bereiken. Egels zyn toffer dan eekhoorns, paarden of marmotten.
Een kennis van my die in de stikstad Antwerpen woont, kwam ergens in Gierle langs de kant van de weg zo'n egel tegen; hy remde wyselyk af, maar daarna zette hy zich zelfs aan de kant - en nam het dier mee naar huis. Twee weken lang wist hy het ongelukkige beestje binnen de vier muren van zyn achtertuintje te domesticeren. Overdag was het wezen onzichtbaar, maar 's nachts kwam het op spinnen en vliegjes jagen, en kreeg het zowaar kattenvoer geserveerd. Toen hy daarvan een foto publiceerde op facebook, had hy gelyk de dierenbescherming aan zyn broek. De egel is begrypelyk genoeg een beschermde diersoort! De man kwam ervan af met een fikse waarschuwing, en het dier is terug naar zyn Kempische habitat overgebracht. Maar helaas: het is lente, dus de kans dat die egel ergens jonkies had zitten, is erg groot - en dat die jonkies nu nog in leven zyn, is onbestaande...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten