alweêr een stevig nachtje doorschryven achter de rug - al een dag of tien in een schryf-trip verkerende; aanvankelyk schreef ik wat moeizaam aan nieve "comedy", op den duur verwerd dat, ongewild, tot een meer raszuivere "vertelling", dewelken-ik nu echt helemaal rond wil hebben, voor eind augustus.
desondanks: vanmorgen toch niet overdreven lang uitgeslapen. al is het een zeer rustig wakkerworden; de zon tegen de vensters, de kinderen aan de rivier, luv in de keuken; kan het beter?...
ben voor een zoveelste keer in de kafka-biographie van max brod beginnen te lezen - om, evenwel, alwéér te moeten inzien dat dit gewoon snert is... een bukowski-boekje daarnaast, waarvan ik dacht:"tiens?? dit heb kik dus nog nooit gelezen??", blykt by naêr inzien toch wel reeds helemaal beduimeld - wel nog goed voor byvoorbeeld twee kortverhalen per dag.
(heel vroeger vond ik alleen de romans van bukowski zeer goed. daarna vooral de gedichten. maar sinds een jaar of vyf zyn het vooral juist de kortverhalen die ik aanbid, wyl ik die aldoor juist had misprezen.)
uiteindelyk zal het hier dus gaan stellen met een belachelyk dik leesboek, dat ik alleen maar op de valreep had meêgegrist, denkende "voor als alle andere lectuur op is"; de biographie van jozeph alberdinck thijm", wat ik je brom. (al lees ik toch maar een paar minuten per dag.)
overdag veel bootje-varen met myn zoon en myn dochter. ook een soort "bergbeklimmen", was trouwens best wel styl. ook dacht ik in het midden van die bossen opeens: wat, als hier nu ineens een everzwynen-moeder opduikt? zoals we byvoorbeeld leren in een gedicht van shakespeare, "venus en adonis": eêrtyds waren everzwynen-jachten echt levensgevaarlyke dingen - als zo'n varken kwaad op je wordt, kan je het schudden. ik droeg dus een knots-achtige tak by me, om misschien wel zélf te zullen moeten sneuvelen, maar althans m'n kinderen intussen de kans te geven, weg te vluchten. lach maar, een vriend van m'n vader ("marcel huyps") is ooit wel eens in een boom moeten wegspringen met zo'n razende zeug achter zich aan.
voorts met een toeristentreintje het landschap verder verkend. biedermeier altyd al een onderschatte levensvorm gevonden hebbende.
- gisterennacht, rond een uur of vier, mocht ik plotsklaps een waarachtige vallende ster waarnemen, met een zeer brede, oranje gekleurde brandstaart. magisch...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten