je moet zo ràp mogelyk naar buiten, je auto in, naar je vrouw en kinderen!!
die meer verstandige veerle wandelt my terug tot voor de zaal van het optreden, waar myn auto staat. we wandelen met ingehaakte armen - wezenlyk ondersteunt ze my alsof ik een gewonde ben.
ze vertelt my onderweg over haar man, de vader van haar zoontje. die man, "als hy wist dat ik hier met jou liep! hy is keihard fan van u!", die man is een engelstalige canadees, psycholoog van opleiding, speciaal voor veerle naar belgië verhuisd; maar: onze taal te slecht sprekende om het hier als psycholoog te rooien, rydt hy nu al zes jaar lang om den brode met een autobus.
"echt?"
"ja."
ik zeg:"dus eigenlyk doet hy dat helemaal speciaal voor u!...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten