state of being, 12 januari 2020

keihard liggen niksen. daar zelfs speciaal vroeger voor opgestaan - dwz: dus werkelyk met het idee: hoe vroeger ik naar beneên sjees, hoe langduriger ik daar, in de zetel, nog kan liggen niksdoen. zodoende daar liggen lezen in blake & mortimer, "de staaf van plutarchus". wat een belachelyke titel! de blake & mortimers van jacobs zelf zyn té knullig, té houterig; maar: de vervolg-tekenaars van vandaag, zoeken die knulligheid en die houterigheid nu trefzeker op, by wyze van oprecht eerbetoon, waardoor die mankementen, eens tot dit meta-niveau, dat het is, verheven, juist spreken van een glinsterende kwaliteit...

    dan, twee uurs later, toch maar aan m'n huiswerk begonnen... donderdag komt er een overste in myn klas zitten, om myn manier van les-geven te evalueren; hoewel dit alles zich volwassen en democratisch voltrekt, ben ik daar toch nerveuzer over dan over een gig in de bourlaschouwburg...

    vervolgens naar enkele schuldenaren een "reminder" gestuurd. als eenieder die my geld moet, vandààg zou storten, en ik zou ook zelf dan, daarmeê, myn eigen "schulden" afbetalen, dan hield ik een eindbalans over van 6.000 euro, wat, naar myn nomadische normen, een kolossaal bedrag is... maar: in de praktyk heb ik vandaag dus nog juist 140 euro op myn rekening ter beschikking staan. 140 euro. alleen al het wachten op een "bestelbonnummer", alvorens je nog maar een factuur zou kunnen opmaken, duurt van hier tot aan de ystyd en weêr terug...
    ik wou dat ik terug pyp-roker was, van het engelse merk golden virginia, om daarmeê dan, op het balcon staande, dit soort van bullshit van my af te kunnen blazen...

     een spelletje ravotten met de children verliep ook minder goed. mollie, die ineens zo groot is als een grote, knokige tiener, stampt en trapt met haar grote, dikke schoenen zonder een àllerminste restrictie, in je gezicht, in je ballen. op een ogenblik gooit ze bovendien een fiets-helm door de woonkamer; rrrrrinkel-de-klllletter - bukken in foetushouding - het hele raam aan diggelen???? - gelukkig: alleen maar de glazen lamp boven de eettafel in frennen. "gelukkig..."

    om af te koelen, zyn we rond 16u gaan zwemmen in het zwembad in de veldstraat. principieel een goed initiatief, in rustig zwemwater, hooguit tien of veertien zwemmers in de gehele omgeving; al werd ik van het water algauw flink rillerig, eigenlyk...

    heden, wanneer ik dit alles hier, speciaal voor jullie, dierbare vrienden en vriendinnen, noteer naar myn beste vermogen, is het halfacht savonds... morgen kan ik optenief goed uitslapen, zodat ik straks, in de werkkamer, beneden in huis, by een chauffage op volle toeren, misschién myn conference "beuling met appelmoes" nog eens onder handen kan nemen. we zullen zien...