het verloop der dagen, meerbepaald der dagen van deze corona-vacantie, heeft zich, mag gezegd, "gezet", om het zo te hebben; dwz: er heeft zich één vast en stevig, chronologisch patroon aan my opgedrongen, waaraan nu geheel geen ontkomen meer blykt - temeer daar ik zo'n ontkomen ook geheel niet zou hebben begeerd. die dagen bestaan nu feitelyk, van smorgens tot snachts, uit nauwelyks wat anders dan bezig zyn met schryven, exact ongeveer elf uurs per etmaal.
aangekruist daarby dienen ondermeer minstens de volgende twee bemerkingen, namelyk ten eerste dat ik wonderlyk weinig tyd-rovend ommezien heb naar de children, dankzy luv, maar ook dankzy die children zelf, die kranig bezig blyven met piano-spelen, tekenen en gamen (rocco james conan) en anders met snapchatten (mollie), en ten tweede wil het worden opgeworpen, lezers, dat myn intense schryfwerk sporen beslaat die onderling zeer verscheiden zyn; vandaar juist, dat het zo erg vanzelf spreekt om er toch zoveel uurs meê te kloppen.
(nog een derde bemerking: door de schrappingen van al myn optredens dit voorjaar, heb ik de initieel voor april gepland gestaan hebbende aankoop van een nieve laptop, evenééns moeten schrappen; waardoor ik alsnog vrede moet zien te nemen met dit aloude, giet-yzeren klavier hier voor myn neus, dat vooral aan de drukknop voor de letter E niet meer schynt te gehoorzamen,- kreunn...)
*van halftwaalf tot één: schryven aan deze blog, namelyk aan de meer technische rubrieken ("alternatieve feiten" en dergelyke...)
van één tot halfdrie: het op een rytje zetten en lichtjes corrigeren van myn dagboeknotities van specifiek het jaar 2017 - dit, met oog op een klein boekje; "dagboek-notities 2017."
van halfdrie tot halfvier: de ingezonden opstellen van myn leerlingen corrigeren. wat nu wel, eventjes, gaat wegvallen, doordat de corona-vacantie wordt overlapt door de velerlei belangryke paasvieringen; maar: tevens corrigeer ik smiddags ook, tegen een kleine vergoeding, literair geaspireerde teksten van beginnende auteurs, my aangereikt langs "azerty-factor"; een website, speciaal voor deze creatieve geesten in het leven geroepen. ik schryf dan dingen zoals:"hier kan je best een nieve alinea beginnen," of ook:"als je heel het voorgaande stuk in de verleên tyd hebt geschreven, waarom hier nu dan ineens de tegenwoordige tyd?")
van halfdrie tot halfzes: nog steeds zonder pauze ga ik dan voort met het klaarstomen van een tekst, die gaat moeten dienen voor, optenief, een klein, draagbaar leesboekje, ditmaal een leesboekje met als onderwerp mary shelley (1797-1852), en haar relatie tot het monster van frankenstein. het ploegwerk, dat dit is, baseert zich wel op reeds bestaande teksten, namelyk de dingen ik al uitschreef voor myn roemryke lezingen betreffende frankenstein - maar toch: het vergt noeste, droge arbeid om daar iets leesbaars van te maken. al hoeft dit ook absoluut niet geniaal te zyn! zelfs mag zo'n boekje een béétje slordig ogen, en een béétje iets onnozels hebben ook. maar: ik begeer zoiets reeds langer dan vandaag, alleen had ik er de tyd nooit voor. ook myn àndere lezingen ("de kempenkrak", "sherlock holmes", etc) behoeven feitelyk allemaal zo'n boekje.
(ik mag wel, geheel verlicht, uitkreten, dat het universum van de shelleys my nog steeds geen halve minuut afzaagt; integendeel: al lezend en zoekend in specifiek déze letterkunde (europese letterkunde van rond het jaar 1800), blyft een mens dieper en dieper dat magische labyrint in glyden...)
tussendoor komt er, tussen halfdrie en halfzes, wél strikt dagelyks, als door jahwe zelf georganiseerd, één vriend of vriendin voor my langs, die zich dan voor een halfuurtje aan myn voordeur piketteert: om een boekje van me te kopen. is dit niet enorm zen? de zon schynt, de merels in onze tuin betonen zich zeer gelukkig.
er vallen nauwelyks nog enige oorlogsslachtoffers, en quasi géén verkeersslachtoffers. buurvrouwen leunen door hun venster om te komen praten, kinderen zitten weêr op hun dorpel.
dan weer voort-schryven...
luv regelt ondertussen de shit-zooi; het betonrot, de crisis-premies. de reis-annulatie-verzekeringen...
van zes tot halfacht: schryven aan deze "state of being", althans in kladversie.
vervolgens: de children te rusten brengen; by rocco james conan (die doen-ik vandaag; we wisselen af) wil dit zeggen: voorlezen uit de rebooth van de rode ridder, of anders uit jommeke of de smurfen. de meeste dagen ga ik eerder overdag ook wel met ze gaan sjotten in het park...
van tien uur savonds tot halftwaalf savonds: correspondentie. bankrekeningen. facebooken. de blog uploaden, en onderwyl naar het nieuws luisteren. echt hard doorwerken kan op dit ogenblik niét, namelyk omdat luv nog naar beneên gaat komen. er is niks zo erg als in trance bezig zyn met het uitschryven aan een gedicht - als ineens dàn je vriendin komt zeggen, dat je geen natte kleêren meer by de droge was mag leggen!!...
van halftwaalf tot twaalf: luv komt naar beneên. oftewel spelen we dan "dieren raden", oftewel mag ik haar dan vastbinden met startkabels, om dan vervolgens, gratis, haar boven- en onderkant met een braadvork vol te smeren met slagroom, die eigenlyk is voorbestemd voor wafelenbak, en ten slotte hard af te ranselen, net zolang totdat de children voor haar om genade komen smeken.
van twaalf uur snachts tot halfdrie snachts: schryven aan m'n eigenste, vrye litteratuur; de voorby weken betreft dit de extreem lyvige, volstrekt solipsistische avonturen-roman "de opkomst en ondergang van circus bulderdrang". een boek dat 380 bladzyden moet tellen - ik zit nu op bladzyde 346. maar: later gaan-ik dat nog allemaal tamelyk hard moeten uitkammen.
van twee tot drie: lummelen. youtube-filmpjes... de kat aaien. xhamster. de afwas doen... als ik vlees heb gegeten (gebeurt één keer om de drie weken), word ik nu overvallen door een alles verterend gevoelen van spyt, spyt om de gehele wereld; maar als ik my in de loop van de dag tot fruit, peperkoeken en graan heb weten te beperken, blyf ik een soort argeloos aards-paradys-bewoner, niet snappend wat die slang my nu allemaal juist wil komen vertellen.
vanaf drie uur snachts, en net zolang totdat ik écht m'n ogen ni meer kan openhouwe: lezen in de essays van harold bloom, oftewel in een stripverhaal, gisteren iets heel moois van dav guidin, cadeau gekregen van esther van uitgevery xtra...
en morgen
dit alles
nog 'ns opnief...
"gisteren iets heel moois van dav guidin,
cadeau gekregen van esther..."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten