vlak tevoren was ik niet aan het schryven aan het poe-boekje, maar was ik er wel opzoekwerk voor aan het doen; de vroege dood van zyn echtgenote, virginia poe; àlle mogelyke details die je dààrover kan vinden... wat toch steeds loont, wonderwel; zelfs de meest lyvige, meest academische biographie laat toch nog, onvermydelyk, één nuance achterwege, die op een of andere blog, van deze of gene nerd, toch wél aan het oppervlak komt. byvoorbeeld: op die begrafenis was er hulp van ene "mary starr", een overigens erg dubieuze vriendin van poe; die kleedde het lyk en dat soort dingen - mààr: tydens het begraven zelf, bleef die mary starr toch binnen in zyn huis - "omdat het buiten té koud was" (kan kloppen; winter in new york city...)
voorts heb ik vandaag van béide dingen hard genoten; 1. staan optreden, én 2. rondtrekken met myn fantastische twee kinderen. dat optreden doe ik eigenlyk met een heel ander levensgevoel dan voorheen, namelyk zonder een minste behaagziekte, maar alleen maar uit liefde voor myn eigen geweld, ja eigenlyk... ik hoop dat gevoel voor langer te kunnen vasthouden, niet het-bang-zyn-voor-, maar het-willen-omhelzen-van een live gig...
de kinderen nemen al een tydje lang dagelykse doses vis-olie tot zich, op aloud advies van liesrobbeneiland, en het moet gezegd dat vooral de oudste daar precies ernstig by baat; of - misschien is het gezichtsbedrog?...
enough for today, tot morgen, goede vrienden, goede vriendinnen...
x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten