nu verneem ik meer over de ontluistering inzake rocco james conan die gisteren van luv te begrypen kreeg dat sinterklaas niet bestond: hy zakte voor de deur van het huis op zyn knieën, boog zyn gezicht naar de grond en kryste uit alle macht: "heel myn leven is één leugen!!!"
op de baan op de terugweg savonds deden diverse chauffeurs teken naar my. dus ik dacht: achterlichten werken niet of zo?? ik ging aan de kant staan zodra ik kon (pas een zweetachtige vyftien kilometers verderop); maar die lichten brandden toch wel. en er hing ook geen dode mensen met zyn voeten aan myn trekhaak. dus waarover hadden die het? ik ben het nooit aan de weet gekomen. raar.
vind ik niet leuk.
vreemd, ik zit weêr helemaal in een conan-de-barbaar-periode, een guilty pleasure die ik ook zelf totaal niet begryp. maar toch wél, die oorspronkelyke teksten zyn van een yzersterke verbeelding; je zit er als lezer helemaal "in"... omdat dit personage weinig spreekt, is ook de conan in de films quasi doofstom, maar dat is een grote vergissing; om op de epische zucht van de echte verhalen te steunen, zou de conan in de films juist erg litterair moeten spreken; de visionaire taal van robert e. howard zou in de films conan zelf in de mond moeten worden gelegd, een beetje zoals de overdreven geladen taal in de serie "deadwood", ik bedoel niet zo'nzelfde schuttingtaal, zeker niet, maar wel zo'n doorwrochten taal waarvan je weet: zo praat niémand.
mick rock is overleden.
je hoeft conan niet in het engels te lezen. en de nederlandse vertaling mag zelfs een beetje slecht zyn. de druk idealiter uit de jaren 70. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten