in de fnac trof ik tot myn aangename verrassing een nieuwe aflevering aan van de stripreeks rond michel vaillant, de reboot bedoel ik. hoelang is het, als ik het naga, geleden, e-ja eigenlyk, dat ik nog eens echt een actuele reeks per album helemaal opvolgde? warempel, dat is geleden van sinds myn middelbare scholierjaren (toen ik voor ondermeer "isabelle avondrood" naar de winkels belde; "is die al uitgekomen?" (= een goede kwarteeuw voor het internet... dan moest je daarvoor bellen... terwyl ik toch altyd bang ben geweest van telephoons...)
in de namiddag maar weêr voort-geknutseld aan het nero-verhaal. voorts ook al eens naar de drukker in polen gebeld: hoe staat het, inmiddels, met myn lang verwachte kerstnovelle, "afscheid op kerstavond" getiteld? er is nog wel tyd - maar niet meer zo héél veel...
mollie versierde het huis, speciaal voor haar broêr, die op dat moment, na school, nog was gaan spelen by sabrit. de slingers hangen echter zo laag, dat ik nu op handen en voeten door de woonkamer moet...
inmiddels werd het twaalf uur snachts... op de achtergrond: "de afspraak op vrydag"... als brood-en-spelenaar had ik van noël slangen versus bart de wever toch een nog iets scherper contrast verwacht - maar: slangen laat zich, toch eigenlyk, pletwalsen... zyn velerlei jammerlyk verloren pluimen ten spyt, blykt zuiver retorisch dat bartje nog steeds niet te stoppen is - dat is niet, lezers, myn persoonlyke mening, maar dat merk je toch nog altyd, klaarblykelyk. de vraag is alleen hoe hy het nog tegen tom van grieken gaat halen, nu de mensen écht niet meer luisteren.
het zyn indroeve tyden, toch wel... eigenlyk maken we nu werkelyk een depressie door, mondiaal... maar één ding vind ikzelf echt érg, echt vréselyk: mondmaskers voor kinderen vanaf zes jaar... dàt is pas echte cold wave. dàt is echt gewoon joy division, zonder meer.
 |
| alleen al dat logo tussen "michel" en "vaillant" vind ik dus totààl geloofwaardig... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten