onderweg in de wagen probeerde steven vangool de gedachte voorzichtig uit, of er niet meer creativiteit zou schuilen in lamlendig vandalisme dan in oeverloos gamen. misschien komt er meer inspiratie by kyken om, op een druilerige woensdagnamiddag, een bushokje de vernieling in te wringen, dan om diezelfde namiddag alle gegeven uren na mekaâr in de zetel te liggen gamen.
een fascinerend gegeven, niét omwille van de critiek op het gamen, want van die critiek probéér ik my feitelyk af te houden, maar omwille van het vraagstuk rond dat vandalisme. de in vraag te stellen kracht van de vernieling.
wat natuurlyk reeds helemaal is onderzocht en beschreven door friedrich nietzsche.
maar dat ogenblik is fascinerend, de open ruimte van het exacte moment wanneer dat vandalisme plaatsgrypt.
de banale vorm daarvan: het georganiseerde vandalisme van byvoorbeeld isis, die met boormachines en koevoeten dagenlang en wekenlang bezig is om een tempel van 2000 jaar oud kapot te maken.
het systeem van de gaskamers. mishima die zegt: "een japanner kan wel extreem wreedaardig zyn - maar niet zo basaal wiskundig als een duitser, niet dat fabrieksmatige."
zoals ikzelf nu aan het bouwen ben aan myn succes. niet de goddelyke vonk, niet zoals lord byron die, na "childe harold", geykt gezegd "wakker werd en merkte dat hy beroemd was," maar wel maanden lang dag na dag uur na uur hard werken, saai werken, mailen, affiches bestellen, programmeren, bellen, opnieuw facebooken, opnieuw telephoneren; en zo dan iedere dag een beetje meer succes genereren.
david bowie "kocht" america. hy had succes in engeland maar de americanen wilden alsmaar niet toehappen. totdat zyn manager de middelen vond om er belachelyk veel geld tegen aan te smyten. "america kopen".
the man who sold the world.
bruce springsteens debuut; zyn eerste elpee; geadverteerd op de integrale voorpagina van alledrie de belangrykste kranten van de verenigde staten. en dàn inderdaad "succes" hebben. dwz succes aankopen, per lopende meter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten