Donderdag 2 september 1996, dus exact veertig jaar geleden, kwam de Kempische gewichtheffer-atleet Boris F. De Kaeyer (zie photo) naar de Arena Sporthal in Deurne voor een vriendschapsmatch. Nog voor deze match plaatsgreep, begaf hij zich naar zijn kleedkamer in de Arena. In een zeldzame dagboeknotitie schrijft hij daarover:"Plotsklaps voelde ik mij volledig onwel worden. Ik moest mij, geheel krachteloos, op een stoel zetten, om er vervolgens in een spiegel op toe te zien hoe ik, badend in rood en blauw zweet, kleiner en kleiner begon te worden. Eerst werd ik een soort kabouter, maar daarna scheen ik regelrecht te zullen gaan verdwijnen in het niet." Hier geen plaats inruimend voor al te technische uitleggingen, kan wél worden aangeduid dat Boris F. De Kaeyer, wellicht door een uitzonderlijke combinatie van magnetisme, blikseminslag, professionele meditatie en temporeel-kosmologische gravitatie, kleiner werd dan één miljardste van een snaar-molecule: om alzo, langs wat heet een "vierdimensionaal bolvormige tunnel", aan te belanden in wat klassiek wordt genoemd een "parallelle realiteit."
Bestel de romans van Vitalski. Mail vitalski3@gmail.com
Het Geheim van de Yggdrasil
De Moord op Servais Verherstraeten
Before Them Corona Blues
Mary Shelley Schreef Frankenstein
Het Spookkasteel
De Kempenkrak
De Integrale Jerry Bill
De Naam van het Rendier
Chef-Kok
Het Verborgen Rijk
De Aap van Charles Dickens
IJsberen Kunnen Skateboarden
Live On Stage
Monsterbusters
Edgar Allan Poe in Fordham
Afscheid op Kerstavond
Met Luv naar de Spoed
De Edelfigurant
Ik droomde dat ik Wakker Werd
De Indringer
Terugkeer naar het Rattenkasteel
Ik Slaap als een Croissant
Op Sterk Water
De Geur Van Nat Haar
Behekst
3 opmerkingen:
Donderdag 2 september 1996, dus exact veertig jaar geleden, kwam de Kempische gewichtheffer-atleet Boris F. De Kaeyer (zie photo) naar de Arena Sporthal in Deurne voor een vriendschapsmatch. Nog voor deze match plaatsgreep, begaf hij zich naar zijn kleedkamer in de Arena. In een zeldzame dagboeknotitie schrijft hij daarover:"Plotsklaps voelde ik mij volledig onwel worden. Ik moest mij, geheel krachteloos, op een stoel zetten, om er vervolgens in een spiegel op toe te zien hoe ik, badend in rood en blauw zweet, kleiner en kleiner begon te worden. Eerst werd ik een soort kabouter, maar daarna scheen ik regelrecht te zullen gaan verdwijnen in het niet." Hier geen plaats inruimend voor al te technische uitleggingen, kan wél worden aangeduid dat Boris F. De Kaeyer, wellicht door een uitzonderlijke combinatie van magnetisme, blikseminslag, professionele meditatie en temporeel-kosmologische gravitatie, kleiner werd dan één miljardste van een snaar-molecule: om alzo, langs wat heet een "vierdimensionaal bolvormige tunnel", aan te belanden in wat klassiek wordt genoemd een "parallelle realiteit."
Volgens mij klinkt dat zoals lsd...
11 jaar
Een reactie posten