holenmens, vervolg

bof, het moet een samenvatting blyven, er is al genoeg bellettrie in vlaanderen...

het toffe is dat er zich twéé verhaallynen door mekaar moeten afspelen in dit seksverhaal; - eerst volgen we hoe onze held, aldus die céderik, erin slaagt om zyn nieuwe vriendin effectief helemaal te volgen, ook naar de wenken van haar meer dierlyke bedoelingen, - hy hierin voortgedreven door zuiver zyn intelligentie - op een dronken avond vraagt hy haar, omdat ook hy onderhand wel verhit geraakt bovendien, wat haar beste seks ooit was tot dusver, - in haar carrousel van avonturen, welke hy overigens pleegt aan te horen zonder iets als een kwelling gewaar te worden...; - zy vertelt hem, een resem wynglazen onderwyl omstotend, zeer nadrukkelyk en met brede lippen dat haar beste seks tot dusver een regelrecht toneeltje groepsseks zou zyn geweest - in haar wagen, met vier stoere mannen, alle vier collega's van de man met wie ze toen was - "ik betreur het nog steeds, céderik, dat dit avontuur op de valreep niet doorging," - "waarom dan niet? ik bedoel, - waarom dan, ging het niet door??" "en... nog meer betreur ik het... dat zoiets heftigs... dat zoiets heftigs wel nooit zal kunnen doorgaan, zolang ik met jou ben," - die laatste woorden doen hem dan toch wél pyn... juist doordat hy aanvoelt, zo meent hy althans stellig, dat zijn lief eerlyk is. en daar eindigt zodoende die eerste verhaallyn: koortsachtig is céderik ermeê doende, het huis in orde te brengen, zyn vrouw zit boven in bad, het is vrydagavond - - waar zy geen weet van heeft, op dat moment, is dat hy ieder ogenblik precies vier mariniers verwacht, welke heerschappen zich zullen aanmelden aan hun voordeur (céderik zelf dichtte zich de rol van toeschouwer toe, - al zei hy wel tegen een geheel andere vriendin:"als ik dit uiteindelyk toch niét aankan, - sta dan klaar; ik ren dan de deur uit - en jy gaat dan, alstublieft, met my iets drinken in de buurt, - net zolang tot die nachtmerrie voorby is - ik zeg die gasten op voorhand dat ze weêr buiten moeten om elf uur stipt!")

zyn vrouw komt echter naar beneden zonder iets aan, en zegt ze hem opeens zeer ernstig:"céderik - ik wil dat je naar me luistert, - kom hier... ik wil dat je my eindelyk in myn kont neukt." - - - onze held moet hier eventjes om lachen, maar daarna - opnieuw bondig tezamengevat - overkomt hem ineens een soort roetsjbaan van verschroeiende twyfels; het lot wil dat het thema anale seks hem nooit eerder is voorgevallen; hy schrikt, hy lacht opnieuw; over twee pagina's verspreid zou ik hier uit de doeken doen wat voor een nieuw werelddeel zich aan hem ontsluiert, als luide muziek die ineens speelt, onderwyl hy in een t-shirt zonder mouwen by de koelkast een blik ice-tea opentrekt - er is iets walgelyks aan, zo merkt hy, maar aan een echte gedachte in die richting waagt hy zich dan ook maar amper; anderzyds gelykt het echter alsof het aantal mevrouwen in de wereld zich verdubbelt voor zyn ogen. byna is het alsof hy zich opnieuw realiseert dat sinterklaas niet bestaat. bovendien overkomt hem daarna opeens het gevoel dat hy zyn vrouw feitelyk ook, tenslotte, helemaal verrot zou mogen slaan, dat ze hem dat eigenlyk aangeeft - (dit is fictie. zelfs is dit hypothetische fictie...)

op dat ogenblik komen onze vier mariniers, zonder eerst te hebben aangeklopt of aangebeld, by dit liefdespaar naar binnen gewandeld. - slot hieronder - - -