de deurbel ging drie keer af. toch bleef ik in bed liggen, denkende:"ik heb zéker aan helemaal niémand gevraagd om my rond hafelf smorgens een bezoek te komen brengen..." doch toen belde luv:"de delhaize-leverancier staat voor onze deur!"
jammer dat luv niet zelf thuis was, want nadien bleek dat ik, onder veel anders, drie bussen melk binnendroeg, onderwyl we natuurlyk drie kratten melk hadden besteld. met drie bussen melk komen die van ons geen éne dag toe...
in het park was het goed; zonnig en zorgeloos, hier en daar aangeklampt door iemand die zei dat 'ie een fan van me was ook... ik had een zoveelste prince-biografie op zak, met oog op die lezing in april, maar prince consumeren blykt toch een taboe, een guilty pleasure, voor in het openbaar niet geschikt ...
een stevige lasagne verorberd...
zeer bly dat die platendraaier in de woonkamer staat, myn platenverzameling is veel beter dan m'n cd-verzameling en ook klinkt de platenspéler oneindig veel beter dan de laptop... alleen nu wel jammer dat er beneên geen staat...
het nieuws: de spanningen met turkye. syrië dat daarmeê weêr een stap dichter tot by ons komt.. (wat doet oostenryk eigenlyk?)
tussendoor een column voor de streekkrant. nog terwyl je merkt dat je auto er niet meer staat, nog terwyl je vreest dat die gestolen gaat blyken, zodat je voor een nieve kan gaan sparen, denk je al naarstig by jezelf:"wel een onderwerp voor een kleine column."
dit zei bukowski wel eens, ad lib vertaald:"vannacht heb ik drie gedichten geschreven. als straks het huis helemaal afbrandt, zal ik alleen maar spyt hebben van die drie gedichten."
snachts mondjesmaat repeteren voor de lezing rond gerard reve en voor de aanstaande herneming van "de ideale schoonzoon" ("victor glorieux" hoef ik voorlopig niet meer op te rakelen, die zit er nu écht wel helemaal ingebakken.)
gisteren uitgebreid aan het schaken geweest tegen de computer, het zwaarste niveau; je speelt niet om te winnen (dat gaat niet), maar om het zolang mogelyk uit te zingen. ik liet de machine een paar keer schrikken, wat ik je brom. maar daarnet wou ik hernemen, doch was het meteen noppes; de ene dag is de ander niet.
nu voortlezen in dat boek "de laatste dagen van pompeï".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten