IN HET LABYRINT
feuilleton in 10 afleveringen
door don vitalski
9.
de commissarissen reden weêr weg, en spoedig kwam de prediker naar hem toe gestapt, met die vreselyke "menselyke neus-vogel", om het zo te hebben, als een tweede huisdier, springend op zyn poten, meteen achter hem aan. "die zyn weêr weg," zei de prediker.
de leeuw maakte zich eindelyk los uit zyn versteende bange houding. hy stapte moeilyk het bad uit, en begon zich af te drogen, met zyn rug naar het gezelschap.
"die zullen niet meer terugkomen voor het weekend," zei de prediker. "maar terugkomen zullen ze."
de leeuw knikte. wat te doen? het was aan diens toonaard op te maken dat de prediker, geagiteerd maar gedecideerd tegelyk, reeds een plan voor mekaâr had.
"wat ik ga doen," sprak de prediker, "is dit volgende - want: ik zal je helpen, dat beloof ik je. ik kies my nu meteen, reeds binnen het halfuur, een razend snel paard uit - en daar ga ik dan als de weêrga meê op zoek - naar de grote grenobel, de minotaurussenleider."
de minotaurussenleider? dit trof onze leeuw, die al byna niet meer kon ademen van de schrik, als uiterst onaangenaam - ja, dit alvast. ook hy, de grote grenobel, werd door de vliegende brigade toch altyd maar opgejaagd? ja, veel erger nog dan hyzelf, dwz dan de leeuw zelf. hoe vaak al niet, zelfs, was de grote grenobel door ze opgepakt? hoeveel jaren van zyn leven versleet die al niet in gevangenschap - in het klapstoeltjescommando!!...
"ik kan wel raden wat je nu denkt," zei de prediker, "maar," zo sprak 'ie nog meer, in een perfect evenwicht tussen wat 'ie zeggen wilde links, maar wat 'ie aan impressies zelf binnenkreeg rechts, "in de kapel kan je niet blyven, en waar dan wél? waar kan je naartoe?"
de leeuw begreep het al. de grote grenobel... dit wilde dus zeggen - dat de prediker van mening was dat hy, de leeuw, met de hulp van de grote grenobel, zou moeten gaan onderduiken - in - het labyrint... in het labyrint... maar dàt zou de leeuw toch nooit kunnen opbrengen! daarjuist nog lag 'ie als een pasha wat in het lauwe water, in deze prachtig badkamer - maar nu opeens was zyn hele leven tot de perfecte hel geworden. het labyrint - je kon je net zo goed, vrywillig, in een zwemkostuum in kokend water smyten.
"ik raad je gedachten - maar daarom juist ga ik voor jou de minotaurus halen. met hém d'rby, is het labyrint geen labyrint. met hém erby, is dat alom gevreesde doolhof een aards paradys - waar je jezelf kan zyn, zonder nog érgens om te hoeven te vrezen.
protest aandragen, ware zinloos. de prediker gaf hem een kamerjas aan, dewelken-'ie nu moeilyk, met zyn twee voorste klauwen maar ook met zyn scherpe tanden, zo voorzichtig mogelyk ovr zyn schouders trok. het was goed zo, het was goed dat die heilige man, die rechtstreekse zoon van jahwe, zich zo uitgebreid over hem ontfermde. het was het juiste idee geweest om tot hier te komen - hy had, zoals dit heette, aangklopt - "en er was voor hem opengedaan."
WORDT VERVOLGD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten