smeulsmurf 6

DE TERUGKEER VAN DE SECRETARISVOGEL

feuilleton in 20 afleveringen

door

don vitalski

6.

het uur van de waarheid was aangebroken: het moment, beste lezers, waarop het slangenmes, als eindelyk, zyn opwachting zou maken. met n volstrekt overtuigende statigheid kwam de pinguïn weêr naar voren geschreden. er was iets jammerlyks aan dit geheel - het was nu toch opeens, alsof we moéite moesten doen, om het nog allemaal te kunnen geloven, maar tegelyk dwongen alle deelnemers aan deze voorstelling, juist door hun zekere, eerlyke, montere bescheidenheid, nét voldoende eerbied af, om toch te blyven toeschouwen, en om toch, soms misschien zelfs jaloers enigszins, om zoveel toch zuivere merite, te juichen en zelfs met handen en voeten te applaudisseren. de pinguïn vroeg aan zyn publiek:"wie is hier de oudste, vanavond?" en algauw werd uitgevonden dat dit, een paar échte bejaarden niet meêgerekend, een personage was dat, natuurlyk, naar geen andere naam kon luisteren, dan naar die van buffalo bill, de revolverheld. bedeesd maar meer nog vereerd, liet de man zich op het podium worden geholpen.

    de pinguïn praatte nog voort. de buffel, zo declameerden-'ie het met een grote gedragenheid, was niet alleen de oudste, mar met overschotten  ook de allergrootste beroemdheid, dames en heren, die we vanavond in ons midden zagen; en hy vereerde dit circus eens temeer, daar 'ie uitgerekend het voorbye jaar, licht het moeilykste jaar van heel zyn leven verbeet. in plaats van er, wat dàt verdriet betrof, nu liever het zwygen toe te doen, om, in plaats dààrvan, de suggestie zyn werk te laten doen, verkoos de pinguïn, nu eenmaal optredend naar de snit van het melodramatische, dit uitdrukkelyk nader aan te duiden:"is hy immers niet, nog niet zolang geleên, zyn eigen, enige zoon verloren? de legendarische jerry bill - die, de vader van deze roemruchte zoon integraal waardig, met indianen vocht tot hy onderging - om ons te beschermen."

   "al goed!" zei de buffel.

    "byna waren wy ook," zei de pinguïn, "zyn stiefdochter kwyt - geveld door de gifpylen van de koppensnellers van borneo!"

    "laat nu maar," zei de buffel, en zei nog, welgemeend:"zeg, zal ik maar weêr 'ns gaan zitten? ik ben, zoals je zelf al aangaf, een erg oude man."

    "aan de grote buffalo bill de eer," declameerde de pinguïn, "om hierzo, met de hulp van hierzo, in deze doos, de aartsdroge kurk van een eeuwenoude kurkboom, en de gedroogde houtkrullen van een kastanje-boom, een vuur te maken - met déze lucifer, van de vrouw van de glazen bollen - om zo, speciaal voor ons, het slangenmens tot ons te roepen."

    overnieuw die ongemeen scherp weêrklinkende trompetgeschal - als het schallen van de hel zelf, ja feitelyk. "ik geloof hier ook niks meer van," zei de leeuwentemmer gedecideerd, zich wendend tot, in het byzonder, zyn eigenste oude, laffe leeuw, die er, duidelyk, alsmaar meer moeite meê had om op de circusvoorstelling te blyven toezien.

    "hy is het slangenmens," zei de pinguïn. "hy is het slangenmens," zei de buffel. en toen zeiden ze tezamen, met één stem:"hy komt - als ik dat wens!"

WORDT VERVOLGD