woensdag 12 juli 2017

uit het schriftje

(checken: kris versluys over moby dick...)

wittgenstein ontwierp het huis van zyn zus, tot in de kleinste details; dwz de exacte vorm van iedere deurklink, etc. de aannemers werden gek. toen dit alles, als éindelyk, klaar was, en de bende stond het huis samen te bekyken, opperde wittgenstein in alle ernst nog dit hier: dat het plafond één centimeter lager moest.
    van bendeghem wist my te zeggen, dat dit plafond dus effectief één centimeter verlaagd is geworden - al wist hy niet het antwoord op deze vraag:"door een dikke lat tegen dat plafond te bevestigen? of door het plafond zelf effectief naar beneên te schuiven?"

johan braeckman merkte op:"na jaren neem je nog eens een boek uit je boekenkast ter hande; om daar een zin in tegen te komen, die je ooit, met veel nadruk, aan het onderstrepen bent geweest. je leest die zin en je herleest die zin, maar je blyft denken: wat is hier nu zo byzonder aan? waarom heb ik die zin onderstreep? hier staat toch niks speciaals??"

als men een studie maakt van de geschiedenis van alle terreur-haarden ooit, dan komt men tot de conclusie dat zoiets telkens maximaal vyf jaar duurt. wat te maken heeft met geldbronnen, politieke omgeving, de styl van een specifieke generatie, en nog onnoembaar vele andere factoren. maar na vyf jaar gemiddeld, stopt het. dit is aangaande isis het eerste geloofwaardig optimistische geluid ooit.

daar staat tegenover dat diezelfde terreur wel gewoon voortgaat met bestaan, maar dan in een andere gedaante. terreurvormen zyn letterlyk een modieuze kwestie.

zowel jean-paul als johan wisten me uit het vuistje te melden, dat een zekere "mersenne" ooit onderzoek deed naar het geluid van eenden.

in myn voorstelling "pinguins kunnen toch wél vliegen", doe ik toevallig deze uitspraak hier: dat eendengekwaak, naar ik vernam, geen echo produceert. en dat wetenschappers daar geen verklaring voor hebben. johan meteen tegen jean-paul:"pak daar eens dat boek, the philosophy of sound..." ik dacht dat ik halfgek werd, maar ze vonden het antwoord meteen; eenden produceren wél een echo, maar omdat hun geluid maar één lettergreep behelst, en erg zacht gaat, zit er tussen hun eigen geluid en het geluid van hun echo, een te lange spatie om nog als een echo op ons over te komen...

ook vertelde braeckman my over een nederlands auteur, die een eend tegen zyn raam zag aanvliegen. de eend viel dood op de grond, maar een paar minuten later kwam er een andere eend aan, en die begon met de gestorven eend te copuleren. hy schreef hierover een essay:"de eerst waargenomen case van eenden-necrofilie," en won daarmeê onlangs een zeer prestigieuze prys...

er bestaat een bepaalde kaart, een museumkaart, waarmeê je in àlle musea ter wereld gratis binnen kan, van rusland tot in madagascar, van irak tot in maleisië.

waarom hebben ze zo geen busticketjes...

toen johan braeckman een middelbaar scholier was, had hy nog steeds zoveel moeite met het knopen van zyn schoenveters, dat hy er één bepaalde klasgenoot voor betaalde om ze in zyn plaats te strikken. dit duurde net zolang tot een leerkracht hem betrapte en een reprimande bezorgde.

als je in discussie bent met gerard bodifié, zit je glad ys, omdat de man ongemerkt erg katholiek en conservatief is. hy verdedigt deze waarden dan evenwel op zo'n abstracte manier, dat alleen zyn volgelingen daarin deze tendens erkennen. "rik torfs heeft dat ook."









Geen opmerkingen: