(genoteerd in de ochtend)
myn grootvader langs moeders zyde leefde nog. hy sprak:"zo oud als ik nu ben, zullen die verpleegsters toch niet meer met my willen babbelen,"- waarop ik hem repliceerde:"ze zullen wél nog met je willen babbelen - zolang je ze niet tegenspreekt. want," zei ik nog, "jy bent een heel knappe gast!" myn grootmoeder zat erby en die zei letterlyk deze volgende vreemde zin:"ja, daarmeê vlieg je door de rest van de maand, voor de komende tachtig jaar."
in een andere droom deed ik een concert met een band van me van heel erg lang geleên, "de oranje houtzagery" in allereerste bezetting. jardin op het podium zat ikzelf aan een piano, spelende een liedje van toen, genaamd "styf" (zie: afterLink hieronder); ik liet het gebruikelyke strakke ritme van die zanglynen helemaal achterwege, en zong dus heel erg "ad lib", onderwyl denkende:"ja, zo moet je dit doen!", de tekst maakte zich dus helemaal los van de rest van de muziek, en geleidelyk aan kwam ik ook zelf helemaal los uit een verlegenheid, in algeheel elektriserende, zwoele dansbewegingen, waar het ruimschoots aanwezige publiek dan ook byzonder enthousiast op reageerde. nadien in de coulissen stond ik met een paar muzikanten van destyds, zelfs luc degezelle en walter sax, te overwegen om dit gehele project niet terug in leven te roepen, voor meerdere gigs...
links walter sax,
boven luc degezelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten