wat voorafging:
eindelyk heeft jonathan druyts aan zyn broêr andré het plan uit de doeken gedaan, om vanavond, op humo's pop poll in het sportpaleis, matthias schoenaerts te zullen gaan om het leven brengen...
DE MOORD OP SERVAIS VERHERSTRAETEN
feuilleton in 40 afleveringen
door don vitalski
AFLEVERING 14
buckie, ofte "buck dannie" voluit, was behalve van jonathan, ook altyd een goeie vriend geweest van andré. zelfs waren andré en buckie al een aanzienlyke tyd met mekaâr bevriend, toen jonathan er nog bykwam. dus om die reden was het normaal, beste lezers, dat de naam en de nummer van buckie ook in de smartphone van andré bleken te zyn opgeslagen. en gelukkig ook maar...
"0477365677..."
de eerste keer nam buckie natuurlyk niet op - dat zou anders ook wel té gemakkelyk zyn geweest...
in de vrieskou op het balkon staande, bestudeerde jonathan druyts het verkeer in de avondlyke breydelstraat; de neon-reklaâm van de twee striptease-bars recht tegenover hem, en het felle, grimme contrast van die gele, groene, fluoriserende kleuren tegen de grauwe, huiveringwekkend klamme buitenlucht. mensen kwamen en gingen, alleen de portier van de rechtse bar stond als een piket in de grond, zo onbewogen, als gevangen in zyn eigenste gebreide zeemanstrui.
op den duur, evenwel, belde jonathan toch weêr optenief - en ditmaal was het wél prys.
"neen, ik ben het, zyn broêr," zei jonathan.
"ah ja," zei buckie met een hoest. "want jy was natuurlyk jouw telephoon kwyt..."
"ik heb erover nagedacht, ik wil het graâg doen. ik bedoel: ik wil met die roeiboot, zoals je zegt, wel terugroeien. ik bedoel: ik wil daar wel meê terugroeien, naar nieuwpoort, zoals je me vroeg. die zeelucht zal my deugd doen. en het gevaar, zelfs, trekt my ook best aan - tenminste: als ik myn éigen plannen, voor vandaag nog, overleef. dat wil zeggen: als ik niet in de gevangenis beland subiet, of als niet word neêrgeschoten straks; in dat geval; wil ik je komen helpen."
"dank je zeer, jonathan - haha! ik wist dat ik op je rekenen! maar oké: je kan er dan ook wel, zoals je weet, 10.000 euro voor opstryken. dus - wie is er goed voor wie!"
"dat geld is byzaak," zei jonathan strak.
"dat zal wel," zei buckie.
"neen, echt. luister. ik wil dat je eerst iets voor my doet, in ruil daarvoor. ik wil je voorthelpen - maar," zei jonathan, "dan moet jy wel eerst - hoe zal ik dit zeggen? dan moet jy wel, eerst, proberen om, op je eigenste beurt, ook my voort te helpen."
"god, jezus!" zei buckie lachend. "wat nu dan weêr? ik... ik heb het natuurlyk erg druk..."
"ik zou vanavond nog, in het sportpaleis, in antwerpen, willen proberen om matthias schoenaerts te vermoorden - ik denk: met een broodmes." dit laatste, de vermelding van dit zekere broodmes, was een zuivere improvisatie; eêr op de dag, was jonathan daar helemaal nooit opgekomen; doch een opwinding nam hem nu ogenblikkelyk helemaal in zyn bezit - een broodmes: dat klopte, dat idee!... zo eenvoudig, en zo vreselyk!... "het enige dat jy ondertussen zou moeten doen," sprak hy zo rustig als dit binnen zyn vermogen lag nog voort, "het enige dat jy zou moeten doen, is er een filmpje van maken. nog terwyl het gebeurt. en dat filmpje zou je dan ogenblikkelyk op youtube moeten zetten. wil je dat voor me doen?"
"..."
"wel?"
"... - verdomme, jonathan..."
"en? wat denk je!!..."
"maar... wat heb je dan tegen die matthias? die arme kerel, heeft die jou soms iets misdaan?"
"wil je het doen!" zei jonathan kwaad.
voor een niet zo geringe wyle, die het was, bleef het muisstil aan de telephoon. alleen vernam je wel een veelvuldig krassen en schuren in de hoorn. pas lang daarna, met een zeer uitgebreide kreunzucht, opperde zyn vriend van zyn kant:"ten eerste, jonathan, moet ik je zeggen - dat je totààl, maar dan ook werkelyk totààl krankjorum bent! dat ten eerste. daar heb je zelf geen idee van, hoe erg het is! maar ten tweede, nog los daarvan: ik kàn je vanavond gewoon niet komen helpen - omdat ik hiér al, met de gehele bende, in frankryk, in pas-de-calais rondhang. hoor je dat niet? hoor je niet hoe erg het waait, in myn telephoon? dat is de wind van de noordzee al..."
jonathan zyn blik viel weêr op die rechtse, heftig aan- en uitflikkerende striptease-bar, met die onbewogen portier die daar stond. en zyn gehele wereld, dwz de gehele wereld van jonathan, scheen te willen gaan verkruimelen - ja, tot op het bot. maar toch bleef hy ferm rechtop staan. "oké, laat al maar! ik doe het wel allemaal zelf!"
"jonathan?"
- hy zocht het rode hoorntje, om weêr in te leggen...
"jonathan?"
en hy legde weêr in.
WORDT VERVOLGD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten