ik droomde dat het myn job was om, in turnhout nog wel, met een hond te gaan wandelen, aan een leiband. het was een bepaald lelyke hond, met een platte snoet. een kind zei: "mag ik die aaien," en ik zei: "ja, natuurlyk," maar direct daarna dacht ik: "hoewel, wie zegt dat dat mormel nu niet gaat byten??"*** ik reed met myn gezin met een soort kar op een te smalle, zanderige weg; in tegengestelde richting kwam een veel te grote camion aangereden. ik zette ons aan de kant om die te laten passeren. zo belandde ik echter op een roeiboot, op stormachtig, vuil, inktzwart water. rocco, aan de kant, was meer in paniek dan ikzelf; het leek wel even alsof ik zou gaan afdryven, maar met een touw was die boot toch, blykbaar, aan de oever vastgebonden. toch was dit allemaal best luguber en akelig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten