van die madonna-gig daarjuist, best vermoeid thuisgekomen. goed dat ik overdag alles heb kunnen doen dat ik had willen doen. en zelfs méér dan dat. nu nog even, beste lezers, deze rot-vervelende rot-blog afwerken - en dan vliegensvlug myn bed in. om nog een béétje te lezen, meer niet...
in de vroege middag was luv, nadat ze de kinderen ergens naartoe was gaan brengen, naar deze ofte gene toneelrepetitie, metéén naar huis teruggekomen: speciaal om by my te zyn. normaal blyft ze eerst urenlang met al die andere moeders zitten babbelen, eigenlyk de dag lang. ik kryg deze dagen dus, precies, ineens méér aandacht van haar dan we stilaan gewend waren... zélfs heeft ze, byvoorbeeld ook, betreffende die documentaire-reeks over jean-pierre van rossem, op vtm, naar die aflevering gezien waar ik in meêdeed...
anderzyds is ze toch vergeten dat cash-geld naar de bank te brengen. waarmeê ik pertang vandààg die verzekeringsrekening had willen afbetalen, onderhand... 700 euro "voor de verzekeringen", superlullig, "de verzekeringen", is diefstal, je trekt toch nooit iéts terug.
in de namiddag hier in de woonkamer repetitie met jenne, cindy, kim en pierrette - "het geheim van de stuivenberg", première binnen twee weken (kindertoneel). daarna weêr aan een bepaalde prent zitten te tekenen - juist omdat ik het té druk heb met andere dingen; die tekeningen zyn daartegen een verzet - of eerder, in feite, een manier om my toch te ontspannen.
ooit vroeg een reporter wel eens aan warhol, andy: "waarom ben je een beeldend kunstenaar geworden?" hy antwoordde: "beeldende kunst maken, is een van de weinige jobs die je kan uitvoeren terwyl je muziek kan hebben spelen."
rond 17u toch eventjes gerepeteerd op die ene, bepaalde monoloog genaamd "pinguins kunnen toch wel vliegen." daarmeê ik dinsdag immers zullende optreden voor middelbare scholieren, in de gemeente ham, limburg. vandaag viel myn frank dat ik een heleboel "weetjes" uit die voorstelling ga moeten schrappen, omdat tieners er toch niks aan hebben; feiten over rod steward, byvoorbeeld; die kennen die jongens en meisjes té hard helemaal niét, wat zou het ze dan schelen op welke leeftyd die is ontmaagd?
frieten met beefsteak...
madonna in het sportpaleis...
mollie wilde liever alleen thuisblyven, rocco james conan ging liever met ons meê. die elfjarige zoon van my is super-schrander; te voet door de regen terug naar huis, sta ik op het punt om aan luv te vragen: "hoe kan een artieste die zich zo uitdrukkelyk maar ook zo exhaustief tot de gay-community richt, toch wél zo'n universele successen oogsten?" juist op dàt moment oppert rocco: "raar dat madonna overal in de wereld zoveel succes heeft door met een regenboogvlag over het podium te rennen - terwyl f.c. barcelona byvoorbeeld, eens één keer een regenboogvlag uitdroeg - en dan direct superveel fans kwytspeelde..."
today was a good day.
1 opmerking:
Over Madonna vs Gay vs Barcelona: ik kan me voorstellen dat oa het feit dat het publiek van Barcelona veel meer divers is dan de fans van een popster een rol speelt. Fans van een popster scharen zich achter de identiteit die de popster hen voorspiegelt. Voetbal gaat over een ander soort identiteit. Dat is meer wij tegen zij. Meer een groepsidentiteit. Madonnafans zijn net fan owv die LGBTQIA uitstraling, Barcelona fans owv het voetbal. Daarnaast denk ik vooral dat de schaal van Barcelona onvergelijkbaar veel groter is dan Madonna. Daar zit enorm veel meer geld achter.
Een reactie posten