een hiaat in de tyd gevonden, om alvast één voet naar voren te zetten in de aanstaande prince-lezing - voor welk event de deadline wel nog zéér veraf ligt - totdat dit dan ineens toch vlak voor je deur staat. in het verleden deed ik nu reeds een vier- tot vyftal verschillende prince-lezingen, één groot verhaal heb ik nu niet meer te vertellen; in plaats daarvan echter, ren ik nu dan maar doelloos in de rondte door het labyrintische oeuvre zelf, argeloos by één song vertrekkende (het totaal geniale, laat in zyn leven gemaakte "a thousand hugs and kisses, second version"), en dan zien we wel waar ik eindig... zo is het gemakkelyk, om de 5 seconden is daar wel een of andere doorstastende asociatie. zo komt ook het meer obscure "dance with the devil, long version" meteen langs, alsook "the sensual everafter", alsook het door myzelf vroeger onderschatte "rough enough" (dat gaat dat over de klank-kwaliteiten van het orgel...)
normaal gezien zou ik my dodelyk nutteloos hebben geweten om met prince bezig te zyn op een maandagnamiddag in februari 2024; maar omdat het een job is, omdat ik ervoor betaald wordt, daarom kan het toch weêr wél... ha-ha...
in de late namiddag met de elektrische fiets naar de mekanik stripwinkel gefietst - doordat ik gisterennacht moest merken dat de strips die ik onlangs in de fnac aan het meênemen was geweest (de fnac van het wynegem shopping center), wél myn leesgoesting hebben weten te triggeren - maar niét helemaal wisten te bevredigen (het beste dat er nog tussen zat, was een eerste de beste strip van de hernieuwde asterix... ja, dat is wel goed, hoor... asterix... ze zyn die op een goeie manier aan het voortzetten, totààl naar de traditie, nul afwyking van het origineel...)
het gezinsleven all right... ik kan er niet te veel over schryven, omdat die kinderen ook hun éigen leven hebben...
snachts my in de auto gezet, die een zalig vehikel is, een keitoffe verkeers-ervaring altyd (een stevige megane), om my naar de boekhouder in brasschaat te begeven, om daar stukken in diens brievenbus te gaan droppen. onderweg voortwerken op het stuntgedicht "takkenbossen"; opnieuw op een afgryselyke kiezel aan het doorbyten al dagen- en dagen aan één stuk door. die regel moet eindigen op "wilgen", zuiver klankmatig moet dat iets worden zoals "de verwilderende wilde wilgen", maar "verwilderend" en "wild" wil je niet by mekaâr zetten, iets dat wild is kàn niet alsnog verwilderen (kan eigenlyk wel, natuurlyk; maar kan hier niet worden afgedwongen...) dus dan zit je ALDOOR op die zin te wroeten - soms gil je plotseling uit: "AAAAAAHRRRRRRR!!!..."
inmiddels werd het halfeen snachts. subiet voortwerken op de krokodillen-tekening...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten