ad nêstor

dank voor alles.

dank voor de uniciteit van myn persoon, maar precies evenzeer voor de kans die ik kryg om die uniciteit te doen floreren.

vergeef de vele sukkels die my totààl niet kunnen begrypen, zegen het levenspad van myn nog talrykere fans, die per definitie mensen zyn met gevoel voor échte humor en voor avontuur.

fuck genres, fuck etiketten en categorieën.

dank voor die zeer vele optredens die deze week weêr allemaal uit de lucht kwamen vallen. dank voor die toffe zaal die ik, eêrgisteren, in sint-amandsberg mocht ontdekken, dank dat we met de dinsdagclub ook naar oostmalle terugmogen - die Vorige gig in oostmalle was een van de meest feestelyke edities ever; zo'n onschuldige positieve vibe, zuivere feelgood...

dank.

(aan de lezer: dankbaarheid is een zeer vruchtbaar iets, het daarby niet eens een rol spelende of die van oorsprong spontaan is of strategisch. je kent wel het gevoel van, gedurende twee drie seconden, een gevoelen van dankbaarheid; de challenge is om dat gevoelen uit te rekken, tot een gevoelen van tien seconden, veertien seconden - en op den duur uren-aan-één-stuk-door. zo ver ben ikzelf ook nog niet; maar ik ben wél al eens byna een kwartier lang met nadruk dankbaarheid gevoeld; "bezig zyn met dankbaar te zyn" - in die mate, dat je niet terwyl iets ànders kan doen. ha-ha.)