niet zonder tot handtastelykheden te vervallen, laat deze appie aan de verteller een geheim photo-boek zien, dat is getiteld "jongens en zeilen". nog een keer haalt reve al zyn kunnen uit de kast teneinde de schoonheid van dit boek te bejubelen in alle toonaarden, aldus met nadruk mymerend over maritieme romantiek.
"De woordteksten waren summier, en niet meer dan onder of terzijde van de foto's afgedrukte lyrische samenvattingen, die het afgebeelde eerder bezongen dan van een uitleg voorzagen, en waarvan de meeste zinnen in stippeltjes eindigden."
"De bijschriften maakten, volgens de flarden van zinnen die mij meer dan vijftig jaren zouden bijblijven, gewag van begrippen als "trouw", "avontuur", "vreugde", "kameraadschap", en deze bijschriften werden elk ingeleid door in vet kapitaal gedrukte entrées zoals "HET AVONTUUR TEGEMOET"; "WIND EN WATER EN… ONZE VRIENDSCHAP"; "HIJS HET ZEIL!" of "WIJ ZINGEN VAN ONS JONGE LEVEN"."
hoe ironisch of sarcastisch ook, het maritieme wordt hier meer dan ooit eêr met nadruk met schoonheid en avontuur gelieerd.
er volgt nog een lange, lyrische beschryving van ondergaande zonnen en prachtige laaiende kampvuren; kortom:"Het was een boek, zoals ik er nog nooit een gezien had, zo mooi,"- niet zonder de obligate waarschuwing:"en ik kon dan ook niet begrijpen waarom het mij zo diep verontrustte en zulk een beklemmende angst aanjoeg - als openbaarde het iets, dat mateloos rampzalig was."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten