feuilleton in 17 afleveringen
door don vitalski
wat voorafging: om de zaken op orde te stellen omtrent de komst van een zekere indringer in het circus, heeft buffalo bill, beter gekend als de buffel, onze verteller, de matrozen-aap, met zich meêgenomen naar het caravannetje van de giraffe. na flink wat heisa, is er zojuist een sprinkhaan op bezoek gekomen, die de matrozen-aap herinnerde aan zyn plicht om de buffel eindelyk ees te vertellen over de dood van zyn zoon, jerry bill, die is gestorven in dryfzand...
13.
katinocenov, de meesterspion, draaiden-het venster weêr dicht, niet zonder intussen te beginnen te antwoorden in myn plaats, in concreto namelyk dit hier zeggende:"toevallig of niet," zo sprak 'ie nadrukkelyk uit, "toevallig of niet, op het moment weet ik zelfs byzonder goed waarover dat gaat; een vreselyk verhaal, betreffende," sprak 'ie nog voort, "betreffende de dochter van de buffel, dat wil zeggen: zyn enige échte dochter. dus niét zyn stiefdochter, maar wel zyn biologische dochter - patty bill."
"patty bill!" zei de minotaurus luid. "was die niet - in het berenbos, of zo, gaan wonen?"
"klopt."
"damn - da's toch écht effenaf durven, van die meid!!..."
"ze wilde d'r broêr achterna. die onnozele jerry bill. na 'n zoveelste ruzie met d'r vader natuurlyk."
"en toch ook," zei de minotaurus, "toch ook wilde ze de leeuwentemmer achterna? naar het schynt?"
"dat zeker ook, jawel. die leeuwentemmer, met wie ze zogezegd was verloofd - die rondneuker van 'n alfred rosengarten nevada!"
"en wat is dààr dan, als je het weet, het precieze verhaal helemaal achter?"
"vannacht nog," zei de meesterspion, "heb ik het nog 'ns bevestigd gehoord; dat ze daar nu wordt gevangengehouden - voor losgeld."
"voor losgeld - hoe dat?" vroeg de minotaurus, optenief zeer driftig, nog luider articulerend dan tevoren.
"waarschynlyk is ze gevangengenomen door die volstrekt nachtmerrieachtige bende bos-cannibalen, die wildemannen die daar, zoals je weet middenin die bossen, weg en weêr trekken, tegenwoordig. en door wier toedoen het al juist is gekomen, dat het berenbos verboden terrein is geworden."
"maar - toch ook niet alleen daarom?" de minotaurus ging toch weêr zitten. "het is daar," sprak 'ie verbeten, "het is daar een vreselyk doolhof!"
al enige tyd, zo was duidelyk, wilden-'ie, het liefst van alles, weêr naar buiten - met één been had 'ie ook reeds byna buiten gestààn; toch bleef 'ie dus uiteindelyk, zoals 'ie te kennen gaf, alsmaar doorgaan met aarzelen. "maar waarom," begon 'ie weêr, "waarom hebben jullie dat verhaal van patty bill dan niet gewoon doorverteld aan de buffel?"
"hy gaf ons de kans niet," zei katinocenov, optenief integraal in myn plaats. "kyk hier," sprak 'ie resoluut nog méér voort. "hy flipten-al op alleen maar die ene, belachelyke jeansbroek, die 'ie had willen laten herstellen - voor uitgerekend die achterlyke zoon van 'm dan nog; die noodlottige jerry bill!"
"verdomme," zei de giraffe. "dààrover alleen maar, was er al die heisa daarjuist! zo vreselyk, - godverdomme!"
"ja..."
"gewoon maar," zei de giraffe, "om zo één onnozele, afschuwelyke, afschuwelyk gelodderde ouwe jeansbroek!"
"dus: wat zouden wy hem dan," aldus de spion, "wat zouden wy hem dan zyn gaan ambeteren: met het verhaal, wat ik je brom, over zyn bloedeigen dochter, die op ditzelfde moment ongeveer ten dode staat opgeschreven? dat de zaken nog hebben verergerd."
"klopt..."
"hy zou meteen, zonder een minste plan, totaal impulsief en regelrecht, die oneindige bossen zyn ingerend - wél om daar ogenblikkelyk in het verlorene te lopen, plus: om daar ook zelf te worden verhakkeld, stante pede - maar niét om daar ooit nog, van zyn leven, met huid en haar, terug uit te geraken."
"maar - wat dan verder? wordt die arme meid, die patty bill, zo argeloos als die nog is -, wordt die aan d'r lot helemaal overgelaten?"
"tja," zei de meesterspion, zyn hoed ietwat verdraaiend, onhandig op zyn bolronde, hard glimmende, overdreven dik opgezwolle witte kaalhoofd.
"maar, dus: dààrzo," zei de minotaurus nog, "dààrzo wist jy dus reeds alles vanaf, kleine brilaap? dat geval van dat gekidnapte kind, de dochter van de buffalo bill - is dàt nu iets, dat op het secretariaat wordt besproken?"
"dat wordt in kaart gebracht, ja," zo bazelden-ik flink nutteloos uit, er vanaf willende zyn, maar toch opgelucht om het gegeven dat er alleszins met geen woord meer was gerept over de verstikkingsdood van die broêr, welk figuur op zich toch ook, aanhoudende zelfs, was vermeld; die broêr van patty... de afschuwelyke verstikkingsdood van jerry bill, in dat oneerbare dryfzand.
WORDT VERVOLGD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten