zondag 29 maart 2020

state of being, 30 maart 2020


in hun dagboeken, die ze my nu aan de lopende band doorsturen, ter myner nadere, schoolmeesterachtige correcties, klagen zonder uitzondering al myn zeventig leerlingen over de gelykvormigheid van deze dagen. "alle dagen zyn hetzelfde!!..." voor een zestienjarige zou het dan ook ongezond zyn, zoiets niét te behuilen! maar zelf, als vroegtydig bejaarde, juich ik dit obstinaat onveranderlyke der dagen juist toe, namelyk als zowat dé grootste zegen bestaanbaar (ik geloof trouwens wel, ja eigenlyk, dat ik dit toch ook zou hebben beapplaudisseerd als zestienjarige; doordat ik ook toen al een krekel was, woonachtig in alleen maar zyn viool...)
    bovendien: variety is in the eye of the beholder (vry naar margareth wolfe hungerforth; "beauty is in the eye of the beholder" is van hààr een uitspraak, in haar boek "molly bawn", 1878...) ieder halfuur is anders, eender hoeveel tuinhekken je d'r omheen zou willen bouwen. zoals jyzelf dit ook wel weet, natuurlyk, o lezer.
    vandaag was de unieke ervaring het zen-achtige gegeven dat ik, om twee uur in de namiddag, met de lente-zon op haar allermooist, op m'n kaduke fiets was gesprongen om eigenhandig, althans by de bestellers uit myn buurt, myn dichtbundel in hun brievenbus te gaan droppen. godlof!, dit heet pas echt "distributie"! met mooie muziek in m'n oren, en op voorhand het parkoers goed hebbende uitgestippeld... toch een halfuur onderweg geweest - voor vyf boekjes... binnenkort ga ik exclusief leven van myn boekenverkoop (300 boeken per maand); zeventig procent van de distributie zal ik dan voor eigen rekening nemen - met de fiets. morgen doe ik deurne, berchem en het zuid; overmorgen doe ik mechelen; volgende week gent, eeklo en oostende.
    voor alle zekere duidelykheid, o bloggers: ik ben géén lichtzinnigaard; ik doe wel degelyk en echt, aan zo'n brievenbus, telkens myn plastieken handschoenen eerst aan.



Geen opmerkingen: