die kromme kerel hier, met een afschuwelyk grellig, algeheel verminkt aangezicht, zit deze mooie, onschuldig geboren jongedeerne achterna. in de grond zyn z'n bedoelingen nobel; hy brengt mensen om het leven, om hun lichaam nadien te overgieten met kokend heet was, voor zyn prachtige, historische wassen beelden-museum. "dit lykt erg," zo stelt hy, "maar in waarheid wordt hen op die manier onsterfelykheid verleend." - zo had je het nog niet bekeken!
de achtervolging duurt erg lang, de mistige straten blyken gigantisch desolaat - verderop rydt er wel een taxi-koets voorby, maar die blyft voort-ryden en verdwynt weêr.
het monster geraakt haar kwyt, maar blyft vlakby in de buurt. op den duur bereikt de heldin de voordeur van een geliefde tante van haar; ze klopt aan; het monster hoort ervan op, traceert haar zodoende, en komt mankend dichterby; haastig klopt ze opniéf aan; het monster komt nog méér dichterby... en wéêr klopt ze aan - en wéêr komt hy nog méér dichterby!!
1 opmerking:
en toen? en toen ? Ik zit hier om 9.30 uur al te bibberen .....
Een reactie posten